Psalmet 108

1 Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

My heart is steadfast, God. I will sing zahmar ·musical praise· and I will give kavod ·weighty glory·.

2 Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.

Wake up, harp and lyre! I will wake up the dawn.

3 Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.

I will yadah ·extend hands in thankful praise· to you, Adonai, among the nations. I will sing zahmar ·musical praise· to you among the peoples.

4 Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

For your cheshed ·loving-kindness· is great above the heavens. Your faithfulness reaches to the skies.

5 Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,

Be exalted, God, above the heavens! Let your kavod ·weighty glory· be over all the earth.

6 me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.

That your yadid ·beloved· may be delivered, save with your right hand, and answer us.

7 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

God has spoken from his sanctuary: “In triumph, I will divide Shechem, and measure out the valley of Sukkot.

8 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

Gilead is mine. Manasseh [Causing to forget] is mine. Ephraim [Fruit] also is my helmet. Judah [Praised] is my scepter.

9 Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi”.

Moab [From father] is my wash pot. I will toss my sandal on Edom [Red]. I will shout over Philistia.”

10 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

Who will bring me into the fortified city? Who has led me to Edom [Red]?

11 A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

Haven’t you rejected us, God? You don’t go out, God, with our armies.

12 Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

Give us help against the enemy, for the help of man is vain.

13 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.

Through God, we will do valiantly. For it is he who will tread down our enemies.