Psalmet 108

1 Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

A canticle of a psalm for David himself. My heart is ready, O God, my heart is ready: I will sing, and will give praise, with my glory.

2 Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.

Arise, my glory; arise, psaltery and harp: I will arise in the morning early.

3 Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.

I will praise thee, O Lord, among the people: and I will sing unto thee among the populations.

4 Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

For thy mercy is great above the heavens: and thy truth even unto the clouds.

5 Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,

Be thou exalted, O God, above the heavens, and thy glory over all the earth:

6 me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.

That thy beloved may be delivered. Save with thy right hand and hear me.

7 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

God hath spoken in his holiness. I will rejoice, and I will divide Sichem and I will mete out the vale of tabernacles.

8 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

Galaad is mine, and Manasses is mine and Ephraim the protection of my head. Juda is my king:

9 Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi”.

Moab the pot of my hope. Over Edom I will stretch out my shoe: the aliens are become my friends.

10 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?

11 A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go forth with our armies?

12 Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

O grant us help from trouble: for vain is the help of man.

13 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.

Through God we shall do mightily: and he will bring our enemies to nothing.