Psalmet 107
1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,
Så säge HERRENS förlossade, de som han har förlossat ur nöden,
3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.
de som han har församlat ifrån länderna, från öster och från väster, från norr och från havssidan.
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.
De irrade omkring i öknen på öde stigar, de funno ingen stad där de kunde bo;
5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.
de hungrade och törstade, deras själ försmäktade i dem.
6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han räddade dem ur deras trångmål.
7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.
Och han ledde dem på en rätt väg, så att de kommo till en stad där de kunde bo.
8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.
att han mättade den försmäktande själen och uppfyllde den hungrande själen med sitt goda.
10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,
De sutto i mörker och dödsskugga, fångna i elände och järnbojor,
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;
därför att de hade varit gensträviga mot Guds ord och hade föraktat den Högstes råd.
12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Han kuvade deras hjärtan med olycka; de kommo på fall och hade ingen hjälpare.
13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål;
14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.
han förde dem ut ur mörkret och dödsskuggan, och deras bojor slet han sönder.
15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.
att han krossade kopparportarna och bröt sönder järnbommarna.
17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
De voro oförnuftiga, ty de vandrade i överträdelse, och blevo nu plågade för sina missgärningars skull;
18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
deras själ vämjdes vid all mat, och de voro nära dödens portar.
19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål.
20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
Han sände sitt ord och botade dem och räddade dem från graven.
21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
de må offra lovets offer och förtälja hans verk med jubel.
23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,
De foro på havet med skepp och drevo sin handel på stora vatten;
24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
där fingo de se HERRENS gärningar och hans under på havsdjupet.
25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
Med sitt ord uppväckte han stormvinden, så att den hävde upp dess böljor.
26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
De foro upp mot himmelen, ned i djupen; deras själ upplöstes av ångest.
27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.
De raglade och stapplade såsom druckna, och all deras vishet blev till intet.
28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han förde dem ut ur deras trångmål.
29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
Han förbytte stormen i lugn, så att böljorna omkring dem tystnade.
30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
Och de blevo glada att det vart stilla, och han förde dem till den hamn dit de ville.
31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.
de må upphöja honom i folkets församling och lova honom där de äldste sitta.
33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;
Han gjorde strömmar till öken, källsprång till torr mark,
34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.
bördigt land till salthed, för dess inbyggares ondskas skull.
35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.
Han gjorde öknen till en vattenrik sjö och torrt land till källsprång.
36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,
Och han lät de hungrande bo där, och de byggde en stad där de kunde bo.
37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.
De besådde åkrar och planterade vingårdar, som gåvo dem sin frukt i avkastning.
38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.
Han välsignade dem, och de förökades storligen, och deras boskapshjordar lät han icke förminskas.
39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.
Väl blevo de sedan ringa och nedböjda, i det olycka och bedrövelse tryckte dem,
40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.
men han som utgjuter förakt över furstar och låter dem irra omkring i väglösa ödemarker,
41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.
han upphöjde då den fattige ur eländet och lät släkterna växa till såsom fårhjordar.
42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.
De redliga se det och glädja sig, och all orättfärdighet måste tillsluta sin mun.
43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.
Den som är vis, han akte härpå och besinne HERRENS nådegärningar.
