Psalmet 107
1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Tacker Herranom, ty han är mild, och hans godhet varar i evighet:
2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,
Säger I, som af Herranom förlöste ären, de han utu nöd förlöst hafver;
3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.
Och de han utu landen tillsammanhemtat hafver, ifrån östan, ifrå vestan, ifrå nordan, och ifrå hafvet;
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.
De der vilse gingo i öknene, der ingen väg var, och funno ingen stad, der de bo kunde;
5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.
Hungroge och törstige, och deras själ försmäktade.
6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;
Och de ropade till Herran i deras nöd, och han frälste dem utu deras ångest;
7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.
Och förde dem en rättan väg, att de gingo till den stad, der de bo kunde.
8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.
De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.
Att han mättar den törstiga själen, och fyller den hungroga själen med god ting;
10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,
De der sitta måste i mörker och dödsens skugga, fångne i tvång och i jern.
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;
Derföre, att de Guds bud ohörsamme varit hade, och dens Högstas lag försmädat hade;
12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Derföre måste deras hjerta med olycka plågadt varda; så att de omkull lågo, och ingen halp dem.
13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,
Och de ropade till Herran i deras nöd, och han halp dem utu deras ångest;
14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.
Och förde dem utu mörkret och dödsens skugga, och slet deras band sönder.
15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,
De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.
Att han sönderbryter kopparportar, och sönderslår jernbommar.
17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
De galne vordo plågade för deras öfverträdelses skull, och för deras synders skull.
18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
De vämjade vid all mat, och vordo dödsjuke.
19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
Och de ropade till Herran i deras nöd, och han halp dem utu deras ångest.
20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
Han sände sitt ord, och gjorde dem helbregda, och frälste dem, att de icke blefvo döde.
21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
Och offra tacksägelse, och förtälja hans verk med glädje.
23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,
De som med skepp på hafvet fara, och drifva sin handel till sjös;
24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
De hafva förnummit Herrans verk, och hans under i hafvet;
25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
När han sade, att ett stormväder uppkastade sig, som böljorna upplyfte.
26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
Och de foro upp åt himmelen, och foro neder i afgrunden, att deras själ förtviflade för ångest;
27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.
Så att de raglade och stapplade, såsom en drucken, och visste ingen råd mer.
28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
Och de ropade till Herran i sine nöd, och han förde dem utu deras ångest;
29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
Och stillte stormen, att böljorna saktade sig.
30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
Och de vordo glade, att det stilla vardt; och han förde dem till lands efter deras önska.
31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.
Och prisa honom i församlingene, och inför de äldsta lofva honom;
33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;
De, hvilkas bäcker förtorkades, och vattukällor vände igen flyta;
34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.
Så att ett fruktsamt land intet bar, för deras ondskos skull, som deruti bodde.
35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.
Och det som torrt var gjorde han vatturikt, och på torra landena vattukällor;
36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,
Och satte dit de hungroga, att de beredde en stad, der de bo kunde;
37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.
Och så åkrar, och vingårdar plantera måtte, och årliga frukt få.
38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.
Och han dem välsignade, så att de sig svårliga förökade, och dem mycken boskap gaf;
39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.
De der nedertryckte och försvagade voro af de onda, som dem tvungit och trängt hade.
40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.
Då föraktelse uppå Förstarna utgjuten var, så att i hela landena stod bistert och ödeliga till.
41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.
Och han den fattiga beskyddade för uselhet, och hans slägte förmerade, såsom en fårahjord.
42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.
Detta skola de fromme se, och glädja sig; och alla ondsko skall munnen tillstoppad varda.
43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.
Hvilken är vis och behåller detta? Så skola de märka, huru många välgerningar Herren beviser.
