< Psalmet 107 >

1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Louvae ao Senhor, porque elle é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,
Digam-n'o os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,
3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.
E os que congregou das terras do oriente e do occidente, do norte e do sul.
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.
Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitarios; não acharam cidade para habitarem.
5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.
Famintos e sedentos, a sua alma n'elles desfallecia.
6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;
E clamaram ao Senhor na sua angustia, e os livrou das suas necessidades.
7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.
E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.
8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.
Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bondade a alma faminta.
10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,
Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em afflicção e em ferro;
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;
Porquanto se rebellaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do Altissimo,
12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Portanto lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,
Então clamaram ao Senhor na sua angustia, e os livrou das suas necessidades.
14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.
Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.
15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.
Pois quebrou as portas de bronze; e despedaçou os ferrolhos de ferro.
17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são afflictos.
18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até ás portas da morte.
19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
Então clamaram ao Senhor na sua angustia: e elle os livrou das suas necessidades.
20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.
21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
E offereçam os sacrificios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.
23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,
Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes aguas,
24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
Esses vêem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.
25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
Pois elle manda, e se levanta o vento tempestuoso, que eleva as suas ondas.
26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
Sobem aos céus; descem aos abysmos, e a sua alma se derrete em angustias.
27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.
Andam e cambaleam como ebrios, e perderam todo o tino.
28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
Então clamam ao Senhor na sua angustia; e elle os livra das suas necessidades.
29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
Faz cessar a tormenta, e calam-se as suas ondas.
30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.
31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.
Exaltem-n'o na congregação do povo, e glorifiquem-n'o na assembléa dos anciãos.
33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;
Elle converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta:
34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.
A terra fructifera em esteril, pela maldade dos que n'ella habitam.
35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.
Converte o deserto em lagoa, e a terra secca em fontes.
36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,
E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;
37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.
E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fructo abundante.
38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.
Tambem os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminue.
39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.
Depois se diminuem e se abatem, pela oppressão, afflicção e tristeza.
40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.
Derrama o desprezo sobre os principes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não ha caminho.
41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.
Porém livra ao necessitado da oppressão em um logar alto, e multiplica as familias como rebanhos.
42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.
Os rectos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a bocca.
43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.
Quem é sabio observará estas coisas, e elles comprehenderão as benignidades do Senhor.

< Psalmet 107 >