Psalmet 107
1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
