Psalmet 107
1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Alleluia alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in saeculum misericordia eius.
2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.
A solis ortu, et occasu: ab aquilone, et mari.
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.
Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.
Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.
Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.
Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.
Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,
Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;
Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.
Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,
Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.
Quia contrivit portas aereas: et vectes ferreos confregit.
17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
Dixit, et stetit spiritus procellae: et exaltati sunt fluctus eius.
26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
Ascendunt usque ad caelos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
Et laetati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.
Et exaltent eum in ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;
Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.
Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.
Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,
Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.
Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.
Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.
Effusa est contentio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.
Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.
Videbunt recti, et laetabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.
Quis sapiens et custodiet haec? et intelliget misericordias Domini?
