Psalmet 107

1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in eterno!

2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

Così dicano i riscattati dall’Eterno, ch’egli ha riscattati dalla mano dell’avversario

3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

e raccolti da tutti i paesi, dal levante e dal ponente, dal settentrione e dal mezzogiorno.

4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.

Essi andavano errando nel deserto per vie desolate; non trovavano città da abitare.

5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

Affamati e assetati, l’anima veniva meno in loro.

6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, ed ei li trasse fuori dalle loro angosce.

7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.

Li condusse per la diritta via perché giungessero a una città da abitare.

8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

Poich’egli ha saziato l’anima assetata, ed ha ricolmato di beni l’anima affamata.

10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,

Altri dimoravano in tenebre e in ombra di morte, prigionieri nell’afflizione e nei ferri,

11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;

perché s’erano ribellati alle parole di Dio e aveano sprezzato il consiglio dell’Altissimo;

12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

ond’egli abbatté il cuor loro con affanno; essi caddero, e non ci fu alcuno che li soccorresse.

13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce;

14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.

li trasse fuori dalle tenebre e dall’ombra di morte, e ruppe i loro legami.

15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

Poich’egli ha rotte le porte di rame, e ha spezzato le sbarre di ferro.

17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;

Degli stolti erano afflitti per la loro condotta ribelle e per le loro iniquità.

18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,

L’anima loro abborriva ogni cibo, ed eran giunti fino alle porte della morte.

19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce.

20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.

Mandò la sua parola e li guarì, e li scampò dalla fossa.

21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

Offrano sacrifizi di lode, e raccontino le sue opere con giubilo!

23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

Ecco quelli che scendon nel mare su navi, che trafficano sulle grandi acque;

24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

essi veggono le opere dell’Eterno e le sue maraviglie nell’abisso.

25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

Poich’egli comanda e fa levare il vento di tempesta, che solleva le onde del mare.

26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

Salgono al cielo, scendono negli abissi; l’anima loro si strugge per l’angoscia.

27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.

Traballano e barcollano come un ubriaco, e tutta la loro saviezza vien meno.

28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

Ma, gridando essi all’Eterno nella loro distretta, egli li trae fuori dalle loro angosce.

29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

Egli muta la tempesta in quiete, e le onde si calmano.

30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

Essi si rallegrano perché si sono calmate, ed ei li conduce al porto da loro desiderato.

31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

Lo esaltino nell’assemblea del popolo, e lo lodino nel consiglio degli anziani!

33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;

Egli cambia i fiumi in deserto, e le fonti dell’acqua in luogo arido;

34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.

la terra fertile in pianura di sale, per la malvagità de’ suoi abitanti.

35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.

Egli cambia il deserto in uno stagno, e la terra arida in fonti d’acqua.

36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,

Egli fa quivi abitar gli affamati ed essi fondano una città da abitare.

37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

Vi seminano campi e vi piantano vigne, e ne raccolgono frutti abbondanti.

38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.

Egli li benedice talché moltiplicano grandemente, ed egli non lascia scemare il loro bestiame.

39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

Ma poi sono ridotti a pochi, umiliati per l’oppressione, per l’avversità e gli affanni.

40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.

Egli spande lo sprezzo sui principi, e li fa errare per deserti senza via;

41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

ma innalza il povero traendolo dall’afflizione, e fa moltiplicar le famiglie a guisa di gregge.

42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

Gli uomini retti lo vedono e si rallegrano, ed ogni iniquità ha la bocca chiusa.

43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.

Chi è savio osservi queste cose, e consideri la benignità dell’Eterno.