Psalmet 107
1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,
Qu’ainsi disent les rachetés de l’Éternel, Ceux qu’il a délivrés de la main de l’ennemi,
3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.
Et qu’il a rassemblés de tous les pays, De l’orient et de l’occident, du nord et de la mer!
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.
Ils erraient dans le désert, ils marchaient dans la solitude, Sans trouver une ville où ils pussent habiter.
5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.
Ils souffraient de la faim et de la soif; Leur âme était languissante.
6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.
Il les conduisit par le droit chemin, Pour qu’ils arrivassent dans une ville habitable.
8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.
Car il a satisfait l’âme altérée, Il a comblé de biens l’âme affamée.
10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,
Ceux qui avaient pour demeure les ténèbres et l’ombre de la mort Vivaient captifs dans la misère et dans les chaînes,
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;
Parce qu’ils s’étaient révoltés contre les paroles de Dieu, Parce qu’ils avaient méprisé le conseil du Très-Haut.
12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Il humilia leur cœur par la souffrance; Ils succombèrent, et personne ne les secourut.
13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.
Il les fit sortir des ténèbres et de l’ombre de la mort, Et il rompit leurs liens.
15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.
Car il a brisé les portes d’airain, Il a rompu les verrous de fer.
17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
Les insensés, par leur conduite coupable Et par leurs iniquités, s’étaient rendus malheureux.
18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
Leur âme avait en horreur toute nourriture, Et ils touchaient aux portes de la mort.
19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
Il envoya sa parole et les guérit, Il les fit échapper de la fosse.
21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
Qu’ils offrent des sacrifices d’actions de grâces, Et qu’ils publient ses œuvres avec des cris de joie!
23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,
Ceux qui étaient descendus sur la mer dans des navires, Et qui travaillaient sur les grandes eaux,
24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
Ceux-là virent les œuvres de l’Éternel Et ses merveilles au milieu de l’abîme.
25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
Il dit, et il fit souffler la tempête, Qui souleva les flots de la mer.
26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
Ils montaient vers les cieux, ils descendaient dans l’abîme; Leur âme était éperdue en face du danger;
27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.
Saisis de vertige, ils chancelaient comme un homme ivre, Et toute leur habileté était anéantie.
28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
Il arrêta la tempête, ramena le calme, Et les ondes se turent.
30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
Ils se réjouirent de ce qu’elles s’étaient apaisées, Et l’Éternel les conduisit au port désiré.
31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.
Qu’ils l’exaltent dans l’assemblée du peuple, Et qu’ils le célèbrent dans la réunion des anciens!
33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;
Il change les fleuves en désert, Et les sources d’eaux en terre desséchée,
34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.
Le pays fertile en pays salé, A cause de la méchanceté de ses habitants.
35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.
Il change le désert en étang, Et la terre aride en sources d’eaux,
36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,
Et il y établit ceux qui sont affamés. Ils fondent une ville pour l’habiter;
37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.
Ils ensemencent des champs, plantent des vignes, Et ils en recueillent les produits.
38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.
Il les bénit, et ils deviennent très nombreux, Et il ne diminue point leur bétail.
39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.
Sont-ils amoindris et humiliés Par l’oppression, le malheur et la souffrance;
40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.
Verse-t-il le mépris sur les grands, Les fait-il errer dans des déserts sans chemin,
41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.
Il relève l’indigent et le délivre de la misère, Il multiplie les familles comme des troupeaux.
42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.
Les hommes droits le voient et se réjouissent, Mais toute iniquité ferme la bouche.
43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.
Que celui qui est sage prenne garde à ces choses, Et qu’il soit attentif aux bontés de l’Éternel.
