Psalmet 107

1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.

2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

Det maa de sige, som ere genløste af Herren, de, han har genløst af Modstanderens Haand,

3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

og de, som han har samlet hjem fra Landene, fra Øster og fra Vester, fra Norden og fra Havet.

4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.

De fore vild i Ørken, paa en øde Vej, de fandt ingen Stad, som de kunde bo udi;

5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

de vare hungrige og tørstige tillige; deres Sjæl vansmægtede i dem.

6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;

Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han friede dem af deres Trængsler.

7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.

Og han førte dem paa den rette Vej, at de gik til en Stad, som de kunde bo udi.

8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.

Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;

9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

thi han har mættet en tørstig Sjæl og har fyldt en hungrig Sjæl med godt.

10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,

De sade i Mørke, og i Dødens Skygge, bundne i Elendighed og Jern;

11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;

thi de havde været genstridige imod Guds Ord og havde foragtet den Højestes Raad;

12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

og han ydmygede deres Hjerter ved Lidelse; de styrtede, og der var ingen Hjælper.

13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,

Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.

14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.

Han udførte dem af Mørket og Dødens Skygge og sønderrev deres Baand.

15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,

Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;

16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

thi han har sønderbrudt Kobberporte og sønderhugget Jernslaaer.

17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;

De Daarer! de bleve plagede for deres Overtrædelsers Vej og for deres Misgerningers Skyld.

18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,

Deres Sjæl fik Vederstyggelighed til al Mad, og de kom nær til Dødens Porte.

19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.

Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.

20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.

Han sendte sit Ord og helbredede dem og reddede dem fra deres Grave.

21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;

Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn

22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

og ofre Takofre og fortælle hans Gerninger med Frydesang.

23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

De fore ud paa Havet i Skibe, de udrettede deres Gerning paa de store Vande,

24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

de saa Herrens Gerninger og hans Underværker paa Dybet.

25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

Han bød og lod et Stormvejr rejse sig, og det opløftede dets Bølger.

26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

De fore op imod Himmelen, de fore ned i Afgrundene, deres Sjæl forsagede under Ulykken.

27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.

De dreves omkring og ravede som den drukne, og al deres Visdom var udtømt.

28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, og han udførte dem af deres Trængsler.

29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

Han lod Stormen stille af, og Bølgerne lagde sig.

30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

Da bleve de glade, at disse vare blevne stille; og han førte dem i Havn efter deres Begæring.

31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for alle hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn

32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

og ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham der, hvor de gamle sidde.

33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;

Han gjorde Floder til en Ørk og Kildegrund til tørre Steder;

34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.

et frugtbart Land til Saltland for deres Ondskabs Skyld, som boede deri.

35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.

Han gjorde Ørken til en vandrig Sø og tørt Land til Kildegrund.

36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,

Og han lod de hungrige bo der, og de grundede en Stad, som de kunde bo udi.

37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

Og de besaaede Agre og plantede Vingaarde, og disse bare Frugt til Indtægt.

38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.

Og han velsignede dem, og de bleve saare formerede, og han formindskede ikke deres Kvæg.

39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

Derefter bleve de formindskede og nedbøjede af Trængsel, Ulykke og Bedrøvelse.

40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.

Han udøser Foragt over Fyrster og lader dem fare vild i den vejløse Ørk.

41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

Men han ophøjede en fattig af Elendighed og satte Slægterne som Hjorde.

42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

De oprigtige skulle se det og glæde sig; men al Uretfærdighed har lukket sin Mund til.

43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.

Hvo er viis, at han bevarer disse Ting og forstaar Herrens Miskundhed!