Psalmet 107

1 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!

2 Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske

3 add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.

4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.

Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.

5 Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.

6 Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;

Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.

7 dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.

Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.

8 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.

Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!

9 Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.

10 Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,

U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,

11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;

jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.

12 prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.

13 Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,

Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.

14 i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.

Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.

15 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,

Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!

16 sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.

17 Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;

Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:

18 ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,

svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.

19 por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.

Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.

20 Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.

Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.

21 Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;

Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!

22 le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!

23 Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:

24 shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.

25 Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.

26 Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.

27 Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.

Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.

28 Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.

29 Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.

30 Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.

31 Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!

32 le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!

33 Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;

On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;

34 tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.

plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.

35 Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.

On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore

36 Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,

i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.

37 mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.

38 Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.

I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.

39 Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.

40 Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.

Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.

41 Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.

42 Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!

43 Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.

Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!