Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Halleluja! Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Vem kan uttala HERRENS väldiga gärningar och förkunna allt hans lov?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Saliga äro de som akta på vad rätt är, de som alltid öva rättfärdighet.
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Tänk på mig, HERRE, efter din nåd mot ditt folk, besök mig med din frälsning,
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
så att jag med lust får se dina utvaldas lycka, glädja mig med ditt folks glädje, berömma mig med din arvedel.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Vi hava syndat likasom våra fäder, vi hava gjort illa, vi hava varit ogudaktiga.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Våra fäder i Egypten aktade icke på dina under; de tänkte icke på dina många nådegärningar, utan voro gensträviga vid havet, invid Röda havet.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Men han frälste dem för sitt namns skull, för att göra sin makt kunnig.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Han näpste Röda havet, så att det blev torrt, och förde dem genom djupen såsom genom en öken.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Han frälste dem från deras motståndares hand och förlossade dem ifrån fiendens hand.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Vattnet övertäckte deras ovänner; icke en enda av dem blev kvar.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Då trodde de på hans ord, då sjöngo de hans lov.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Men snart glömde de hans gärningar, de förbidade icke hans råd.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
De grepos av lystnad i öknen och frestade Gud i ödemarken.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Då gav han dem vad de begärde, men sände tärande sjukdom över dem.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Och de upptändes av avund mot Mose i lägret, mot Aron, HERRENS helige.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
Men jorden öppnade sig och uppslukade Datan och övertäckte Abirams hop.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Och eld begynte brinna i deras hop, en låga brände upp de ogudaktiga.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
De gjorde en kalv vid Horeb och tillbådo ett gjutet beläte;
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
sin ära bytte de bort mot bilden av en oxe, som äter gräs.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
De glömde Gud, sin frälsare, som hade gjort så stora ting i Egypten,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
så underbara verk i Hams land, så fruktansvärda gärningar vid Röda havet.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Då hotade han att förgöra dem; men Mose, den man som han hade utvalt, trädde fram såsom medlare inför honom till att avvända hans vrede, så att den icke skulle fördärva.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
De föraktade det ljuvliga landet och trodde icke på hans ord.
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
De knorrade i sina tält och lyssnade icke till HERRENS röst.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Då lyfte han upp sin hand mot dem och svor att slå ned dem i öknen,
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
att slå ned deras barn ibland hedningarna och förströ dem i länderna.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Och de slöto sig till Baal-Peor och åto det som var offrat åt döda.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
De förtörnade Gud med sina gärningar, och en hemsökelse bröt in över dem.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Men Pinehas trädde fram och skipade rätt, och så upphörde hemsökelsen;
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
det vart honom räknat till rättfärdighet från släkte till släkte, för evig tid.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
De förtörnade honom ock vid Meribas vatten, och det gick Mose illa för deras skull.
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Ty de voro gensträviga mot hans Ande, och han talade obetänksamt med sina läppar.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
De förgjorde icke de folk om vilka HERREN hade givit dem befallning,
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
utan beblandade sig med hedningarna och lärde sig deras gärningar.
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
De tjänade deras avgudar, och dessa blevo dem till en snara.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Och de offrade sina söner och döttrar till offer åt onda andar.
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Ja, de utgöto oskyldigt blod, sina söners och döttrars blod och offrade dessa åt Kanaans avgudar; och landet vart ohelgat genom blodskulder.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Så blevo de orena genom sina gärningar och betedde sig trolöst i sina verk.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Då upptändes HERRENS vrede mot hans folk, och hans arvedel blev honom en styggelse.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
Och han gav dem i hedningars hand, så att de som hatade dem fingo råda över dem.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Deras fiender trängde dem, och de blevo kuvade under deras hand.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Många gånger räddade han dem, men de voro gensträviga i sin egenvilja och förgingos så genom sin missgärning.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Men han såg till dem i deras nöd, när han hörde deras rop.
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
Och han tänkte, dem till fromma, på sitt förbund och ömkade sig efter sin stora nåd.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Och han lät dem finna barmhärtighet inför alla dem som hade fört dem i fångenskap.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Fräls oss, HERRE, vår Gud, och församla oss från hedningarna, så att vi få prisa ditt heliga namn och berömma oss av ditt lov. ----
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet! Och allt folket säge: "Amen, Halleluja!" Femte boken
