Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Halleluja. Tacker Herranom, ty han är mild, och hans godhet varar i evighet.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Ho kan uttala Herrans dråpeliga gerningar? och prisa all hans lofliga verk?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Salige äro de som budet hålla, och göra alltid rätt.
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Herre, tänk på mig efter den nåd, som du dino folke lofvat hafver; bevisa oss dina hjelp;
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Att vi måge se dina utkorades välfärd, och glädja oss att dino folke väl går, och berömma oss med dinom arfvedel.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Vi hafve syndat med våra fäder; vi hafve misshandlat, och hafve ogudaktige varit.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Våre fäder uti Egypten ville icke förstå din under; de tänkte icke på dina stora godhet, och voro ohörige vid hafvet, nämliga röda hafvet.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Men han halp dem för sitt Namns skull, så att han sina magt beviste.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Och han näpste röda hafvet, och det vardt torrt; och förde dem genom djupen, såsom genom ena öken;
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Och halp dem ifrå deras hand, som dem hatade, och förlossade dem ifrå fiendans hand.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Och vattnet fördränkte deras fiendar, så att icke en qvar blef.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Då trodde de uppå hans ord, och söngo hans lof.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Men de förgåto snarliga hans gerningar, och bidde intet efter hans råd.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Och de fingo lusta i öknene, och försökte Gud uti ödemarkene.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Men han gaf dem deras bön, och sände dem nog, tilldess dem vämjade dervid.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Och de satte sig upp emot Mose i lägrena; emot Aaron, Herrans heliga.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
Jorden öppnade sig, och uppsvalg Dathan, och öfvertäckte Abirams rota.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Och eld vardt ibland deras rota upptänd; lågen uppbrände de ogudaktiga.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
De gjorde en kalf i Horeb, och tillbådo det gjutna belätet;
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
Och förvandlade sina äro uti ens oxas liknelse, den gräs äter.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
De förgåto Gud sin Frälsare, som så stor ting uti Egypten gjort hade;
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Vidunder i Hams land, och förskräckeliga gerningar i röda hafvet.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Och han sade, att han ville förgöra dem, om Mose hans utkorade den plågan icke förtagit hade, och afvändt hans grymhet, att han icke platt skulle förderfva dem.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Och de föraktade det lustiga landet; de trodde icke hans ordom;
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Och knorrade i deras hyddom; de lydde intet Herrans röst.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Och han hof upp sina hand emot dem, att han skulle nederslå dem i öknene;
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
Och kasta deras säd ibland Hedningarna, och förströ dem i landen.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Och de gåfvo sig till BaalPeor, och åto af de döda afgudars offer;
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Och förtörnade honom med sin verk; då kom ock en plåga ibland dem.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Då trädde Pinehas fram, och förlikte sakena, och plågan vände åter.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
Och det vardt honom räknadt till rättfärdighet, ifrå slägte till slägte, i evig tid.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Och de förtörnade honom vid trätovattnet; och de plågade Mose illa.
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Ty de bedröfvade honom hans hjerta, så att någor ord undföllo honom.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
De förgjorde ock icke de folk, som dock Herren dem budit hade;
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Utan de blandade sig ibland Hedningarna, och lärde deras verk;
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
Och tjente deras afgudom; de kommo dem på förargelse.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Och de offrade sina söner, och sina döttrar djeflom;
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Och utgöto oskyldigt blod, sina söners och döttrars blod, som de offrade Canaans afgudom; så att landet med blodskulder besmittadt vardt;
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Och orenade sig med sinom gerningom, och hor bedrefvo med sin verk.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Då förgrymmade sig Herrans vrede öfver sitt folk, och han fick en styggelse till sitt arf;
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
Och gaf dem uti Hedningars händer; så att öfver dem rådde de som dem hätske voro.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Och deras fiender plågade dem, och de vordo kufvade under deras händer.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Han förlossade dem ofta; men de förtörnade honom med sin verk, och vordo få för deras missgerningars skull.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Och han såg till deras nöd, då han deras klagan hörde;
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
Och tänkte på sitt förbund, som han med dem gjort hade; och det ångrade honom efter hans stora godhet;
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Och lät dem komma till barmhertighet, för allom dem som dem fångat hade.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Hjelp oss, Herre vår Gud, och för oss tillhopa ut ifrå Hedningarna; att vi måge tacka ditt helga Namn, och begå ditt lof.
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Lofvad vare Herren, Israels Gud, ifrån evighet i evighet; och allt folk säga: Amen. Halleluja.
