Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Hvalite Gospoda, jer je dobar, jer je dovijeka milost njegova.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Ko æe iskazati silu Gospodnju? isprièati svu slavu njegovu?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Blago onima koji drže istinu i tvore pravo svagda!
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Opomeni me se, Gospode, po svojoj milosti k narodu svojemu; pohodi me pomoæu svojom,
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Da bih vidio u dobru izbrane tvoje, veselio se u veselju naroda tvojega, hvalio se zajedno s našljedstvom tvojim.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Zgriješismo s ocima svojim, postasmo krivci, bezakonici.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Oci naši u Misiru ne razumješe èudesa tvojih, ne opominjaše se velikih milosti tvojih, i vikaše kraj mora, kraj Crvenoga Mora.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Ali im on pomože imena svojega radi, da bi pokazao silu svoju.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Zaprijeti Crvenom Moru, i presahnu; i prevede ih preko bezdane kao preko pustinje;
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
I saèuva ih od ruke nenavidnikove, i izbavi ih iz ruke neprijateljeve.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Pokri voda neprijatelje njihove, nijedan od njih ne osta.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Tada vjerovaše rijeèima njegovijem, i pjevaše mu hvalu.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Ali brzo zaboraviše djela njegova, i ne poèekaše volje njegove.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Polakomiše se u pustinji, i stadoše kušati Boga u zemlji gdje se ne živi.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
On ispuni molbu njihovu, ali posla pogibao na dušu njihovu.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Pozavidješe Mojsiju i Aronu, kojega bješe Gospod osvetio.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
Rasjede se zemlja, i proždrije Datana i zatrpa èetu Avironovu.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
I spali oganj èetu njihovu, i plamen sažeže bezbožnike.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Naèiniše tele kod Horiva, i klanjahu se kipu.
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
Mijenjahu slavu svoju na priliku vola, koji jede travu.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Zaboraviše Boga, spasitelja svojega, koji je uèinio velika djela u Misiru,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Divna u zemlji Hamovoj, strašna na Crvenom Moru.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
I šæaše ih istrijebiti, da Mojsije izbranik njegov ne stade kao u rasjelini pred njim, i ne odvrati jarost njegovu da ih ne istrijebi.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Poslije ne mariše za zemlju željenu, ne vjerovaše rijeèi njegovoj.
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Pobuniše se u šatorima svojim, ne slušaše glasa Gospodnjega.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
I on podiže ruku svoju na njih, da ih pobije u pustinji,
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
Da pobije pleme njihovo meðu narodima, i rasije ih po zemljama.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
I pristaše za Velfegorom, i jedoše prineseno na žrtvu mrtvima.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
I rasrdiše Boga djelima svojim, i udari u njih pogibao.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
I ustade Fines, i umilostivi, i prestade pogibao.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
I to mu se primi u pravdu, od koljena do koljena dovijeka.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
I razgnjeviše Boga na vodi Merivi, i Mojsije postrada njih radi;
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Jer dotužiše duhu njegovu, i pogriješi ustima svojima.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Ne istrijebiše naroda, za koje im je Gospod rekao;
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Nego se pomiješaše s neznabošcima, i nauèiše djela njihova.
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
Stadoše služiti idolima njihovijem, i oni im biše zamka.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Sinove svoje i kæeri svoje prinosiše na žrtvu ðavolima.
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Prolivaše krv pravu, krv sinova svojih i kæeri svojih, koje prinošahu na žrtvu idolima Hananskim, i oskvrni se zemlja krvnijem djelima.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Oskvrniše sebe djelima svojim, i èiniše preljubu postupanjem svojim.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
I planu gnjev Gospodnji na narod njegov, i omrznu mu dio njegov.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
I predade ih u ruke neznabožaèke, i nenavidnici njihovi stadoše gospodariti nad njima.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Dosaðivaše im neprijatelji njihovi, i oni biše pokoreni pod vlast njihovu.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Mnogo ih je puta izbavljao, ali ga oni srdiše namjerama svojim, i biše poništeni za bezakonje svoje.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Ali on pogleda na nevolju njihovu, èuvši tužnjavu njihovu,
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
I opomenu se zavjeta svojega s njima, i pokaja se po velikoj milosti svojoj;
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
I uèini, te ih stadoše žaliti svi koji ih bjehu zarobili.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Spasi nas, Gospode Bože naš, i pokupi nas iz neznabožaca, da slavimo sveto ime tvoje, da se hvalimo tvojom slavom!
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Blagosloven Gospod Bog Izrailjev od vijeka i do vijeka! I sav narod neka kaže: amin! Aliluja!
