Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Alleluja! Pateiciet Tam Kungam, jo Viņš ir labs, un Viņa žēlastība paliek mūžīgi.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Kas var izteikt Tā Kunga varenos darbus un izstāstīt visu Viņa teicamo slavu?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Svētīgi tie, kas tiesu tur un dara taisnību vienmēr.
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Piemini mani, ak Kungs, pēc Sava labā prāta uz Saviem ļaudīm, piemeklē mani ar Savu pestīšanu;
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Ka redzam labumu pie Taviem izredzētiem un priecājamies par Tavu ļaužu prieku un lielāmies ar Tavu īpašumu.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Mēs esam grēkojuši līdz ar saviem tēviem, esam noziegušies un bijuši bezdievīgi.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Mūsu tēvi Ēģiptē nelika vērā Tavus brīnumus, tie nepieminēja Tavu lielo žēlastību, bet bija pārgalvīgi jūrmalā pie niedru jūras.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Viņš tiem palīdzēja Sava vārda dēļ, ka tiem parādītu Savu varu.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Un Viņš rāja niedru jūru, ka tā sasīka, un Viņš vadīja caur dziļumiem kā pa tuksnesi.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Un Viņš tos atpestīja no ienaidnieku rokas un tos atsvabināja no nīdētāju rokas.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Ūdeņi apsedza viņu pretiniekus, ka neviens no tiem neatlika.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Tad tie ticēja Viņa vārdiem, tie dziedāja Viņa slavu.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Bet steigšus tie aizmirsa Viņa darbus, tie nenogaidīja Viņa nodomu;
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Bet kārot iekārojās tuksnesī un kārdināja Dievu tai posta vietā.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Tad Viņš tiem deva pēc viņu kārības, bet darīja viņu dvēseles nīkstam.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Un tie apskauda Mozu lēģerī un Āronu, Tā Kunga svēto.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
Zeme atvērās un aprija Datanu un apklāja Abirama biedrus.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Un uguns iedegās viņu pulkā, liesma sadedzināja tos bezdievīgos.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Tie taisīja teļu Horebā un klanījās tās bildes priekšā,
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
Un pārvērsa savu godu par vērša ģīmi, kas ēd zāli.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Viņi aizmirsa Dievu, savu Pestītāju, kas lielas lietas bija darījis Ēģiptes zemē,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Brīnumus Hama zemē, briesmīgus darbus pie niedru jūras.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Tā ka Viņš nodomāja tos izdeldēt, ja Mozus, Viņa izredzētais, nebūtu stājies tai plaisumā Viņa priekšā, novērst Viņa bardzību, lai nesamaitātu.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Tie necienīja to jauko zemi, tie neticēja Viņa Vārdam,
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Bet kurnēja savās teltīs un nepaklausīja Tā Kunga balsij.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Tāpēc Viņš pacēla pret tiem Savu roku, tos nosist tuksnesī
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
Un nogāzt viņu dzimumu starp pagāniem un tos izkaisīt pa tām zemēm.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Tie pieķērās arī BaālPeoram un ēda mirušu upurus,
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Un apkaitināja To Kungu ar saviem darbiem, ka mocība starp viņiem ielauzās.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Tad Pinehas cēlās un sodīja, un tā mocība mitējās.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
Un tas viņam tapa pielīdzināts par taisnību uz bērnu bērniem mūžīgi.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Un tie Viņu apkaitināja pie bāršanās ūdens, ka Mozum viņu dēļ ļaunums uzgāja.
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Jo tie padarīja viņa sirdi rūgtu, ka viņš neapdomīgi runāja ar savām lūpām.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Tie arī neizdeldēja tās tautas, kā Tas Kungs tiem bija pavēlējis;
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Bet tie sajaucās ar pagāniem un mācījās viņu darbus;
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
Un kalpoja viņu elkiem, un tie viņiem palika par valgu.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Pat savus dēlus un savas meitas tie upurēja nešķīstiem gariem,
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Un izlēja nenoziedzīgas asinis, savu dēlu un savu meitu asinis, ko tie upurēja Kanaāna elkiem, tā ka zeme tapa apgānīta caur asins vainām.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Un tie sagānījās ar saviem darbiem un maukoja ar savām darīšanām.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Par to Tas Kungs ļoti iedusmojās pret Saviem ļaudīm un turēja par negantību Savu īpašumu;
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
Un Viņš tos nodeva pagānu rokā, un viņu nīdētāji par tiem valdīja.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Un viņu ienaidnieki tos apbēdināja un tos pazemoja apakš savas rokas.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Viņš tos izglāba daudzkārt, taču tie Viņu apkaitināja ar savu padomu un iznīka savu noziegumu dēļ.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Bet Viņš uzlūkoja viņu bēdas un dzirdēja viņu kliegšanu,
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
Un pieminēja viņu labad Savu derību, un Viņam bija žēl pēc Savas lielās žēlastības,
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Un lika tiem atrast sirds žēlastību pie visiem, kas tos turēja cietumā.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Atpestī mūs, Kungs, mūsu Dievs, un sapulcini mūs no tiem pagāniem, ka mēs pateicamies Tavam svētam vārdam un lielāmies ar Tavu slavu.
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Slavēts lai ir Tas Kungs, Israēla Dievs, mūžīgi mūžam, un visi ļaudis lai saka: Āmen! Alleluja.
