< Psalmet 106 >

1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Alleluia! Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in perpetuo.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Chi può raccontare le gesta dell’Eterno, o pubblicar tutta la sua lode?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Beati coloro che osservano ciò ch’è prescritto, che fanno ciò ch’è giusto, in ogni tempo!
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
O Eterno, ricordati di me, con la benevolenza che usi verso il tuo popolo; visitami con la tua salvazione,
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
affinché io vegga il bene de’ tuoi eletti, mi rallegri dell’allegrezza della tua nazione, e mi glori con la tua eredità.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Noi e i nostri padri abbiamo peccato, abbiamo commesso l’iniquità, abbiamo agito empiamente.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
I nostri padri non prestarono attenzione alle tue maraviglie in Egitto; non si ricordarono della moltitudine delle tue benignità, ma si ribellarono presso al mare, al Mar rosso.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Nondimeno egli li salvò per amor del suo nome, per far conoscere la sua potenza.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Sgridò il Mar rosso ed esso si seccò; li condusse attraverso gli abissi come attraverso un deserto.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
E li salvò dalla mano di chi li odiava, e li redense dalla mano del nemico.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
E le acque copersero i loro avversari; non ne scampò neppur uno.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Allora credettero alle sue parole, e cantarono la sua lode.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Ben presto dimenticarono le sue opere; non aspettaron fiduciosi l’esecuzione dei suoi disegni,
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
ma si accesero di cupidigia nel deserto, e tentarono Dio nella solitudine.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Ed egli dette loro quel che chiedevano, ma mandò la consunzione nelle loro persone.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Furon mossi d’invidia contro Mosè nel campo, e contro Aaronne, il santo dell’Eterno.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
La terra s’aprì, inghiottì Datan e coperse il sèguito d’Abiram.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Un fuoco s’accese nella loro assemblea, la fiamma consumò gli empi.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Fecero un vitello in Horeb, e adorarono un’immagine di getto;
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
così mutarono la loro gloria nella figura d’un bue che mangia l’erba.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Dimenticarono Dio, loro salvatore, che avea fatto cose grandi in Egitto,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
cose maravigliose nel paese di Cham, cose tremende al Mar rosso.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Ond’egli parlò di sterminarli; ma Mosè, suo eletto, stette sulla breccia dinanzi a lui per stornar l’ira sua onde non li distruggesse.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Essi disdegnarono il paese delizioso, non credettero alla sua parola;
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
e mormorarono nelle loro tende, e non dettero ascolto alla voce dell’Eterno.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Ond’egli, alzando la mano, giurò loro che li farebbe cader nel deserto,
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
che farebbe perire la loro progenie fra le nazioni e li disperderebbe per tutti i paesi.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Si congiunsero anche con Baal-Peor e mangiarono dei sacrifizi dei morti.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Così irritarono Iddio colle loro azioni, e un flagello irruppe fra loro.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Ma Fineas si levò e fece giustizia, e il flagello fu arrestato.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
E ciò gli fu imputato come giustizia per ogni età, in perpetuo.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Lo provocarono ad ira anche alle acque di Meriba, e venne del male a Mosè per cagion loro;
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
perché inasprirono il suo spirito ed egli parlò sconsigliatamente con le sue labbra.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Essi non distrussero i popoli, come l’Eterno avea loro comandato;
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
ma si mescolarono con le nazioni, e impararono le opere d’esse:
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
e servirono ai loro idoli, i quali divennero per essi un laccio;
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
e sacrificarono i loro figliuoli e le loro figliuole ai demoni,
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
e sparsero il sangue innocente, il sangue dei loro figliuoli e delle loro figliuole, che sacrificarono agl’idoli di Canaan; e il paese fu profanato dal sangue versato.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Essi si contaminarono con le loro opere, e si prostituirono coi loro atti.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Onde l’ira dell’Eterno si accese contro il suo popolo, ed egli ebbe in abominio la sua eredità.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
E li dette nelle mani delle nazioni, e quelli che li odiavano li signoreggiarono.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
E i loro nemici li oppressero, e furono umiliati sotto la loro mano.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Molte volte li liberò, ma essi si ribellavano, seguendo i loro propri voleri, e si rovinavano per la loro iniquità.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Tuttavia, volse a loro lo sguardo quando furono in distretta, quando udì il loro grido;
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
e si ricordò per loro del suo patto, e si pentì secondo la moltitudine delle sue benignità.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Fece loro anche trovar compassione presso tutti quelli che li aveano menati in cattività.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Salvaci, o Eterno, Iddio nostro, e raccoglici di fra le nazioni, affinché celebriamo il tuo santo nome, e mettiamo la nostra gloria nel lodarti.
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Benedetto sia l’Eterno, l’Iddio d’Israele, d’eternità in eternità! E tutto il popolo dica: Amen! Alleluia.

< Psalmet 106 >