Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
ALLELUIA. Celebrate il Signore; perciocchè [egli è] buono; Perciocchè la sua benignità [è] in eterno.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Chi potrà raccontar le potenze del Signore? [Chi] potrà pubblicar tutta la sua lode?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Beati coloro che osservano la dirittura, Che fanno ciò ch'è giusto in ogni tempo.
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Ricordati di me, o Signore, Secondo la [tua] benevolenza verso il tuo popolo; Visitami colla tua salute;
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Acciocchè io vegga il bene de' tuoi eletti, [E] mi rallegri dell'allegrezza della tua gente, [E] mi glorii colla tua eredità.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Noi, e i nostri padri, abbiam peccato, Abbiamo operato iniquamente ed empiamente.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
I nostri padri in Egitto non considerarono le tue maraviglie, Non si ricordarono della grandezza delle tue benignità; E si ribellarono presso al mare, nel Mar rosso.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Ma pure [il Signore] li salvò per l'amor del suo Nome, Per far nota la sua potenza;
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
E sgridò il Mar rosso, ed esso si seccò; E li fece camminar per gli abissi, come [per] un deserto.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
E li salvò di man di coloro che li odiavano, E li riscosse di man del nemico.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
E le acque copersero i lor nemici; E non ne scampò pure uno
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Allora credettero alle sue parole; Cantarono la sua lode.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
[Ma] presto dimenticarono le sue opere; Non aspettarono il suo consiglio;
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
E si accessero di cupidigia nel deserto; E tentarono Iddio nella solitudine.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Ed egli diede loro ciò che chiedevano; Ma mandò la magrezza nelle lor persone.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Oltre a ciò furono mossi d'invidia contro a Mosè, nel campo; [E] contro ad Aaronne, il Santo del Signore.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
La terra si aperse, e tranghiottì Datan, E coperse il seguito di Abiram.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
E il fuoco arse la lor raunanza; La fiamma divampò gli empi.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Fecero un vitello in Horeb, E adorarono una statua di getto;
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
E mutarono la lor gloria In una somiglianza di bue che mangia l'erba.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Dimenticarono Iddio, lor Salvatore, Il quale aveva fatte cose grandi in Egitto;
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Cose maravigliose nel paese di Cam, Tremende al Mar rosso.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Onde egli disse di sterminarli; Se non che Mosè, suo eletto, si presentò alla rottura davanti a lui, Per istornar l'ira sua che non distruggesse.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Disdegnarono ancora il paese desiderabile; Non credettero alla sua parola.
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
E mormorarono ne' lor tabernacoli; Non attesero alla voce del Signore.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Onde egli alzò loro la mano, Che li farebbe cader nel deserto;
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
E che farebbe cader la lor progenie fra le genti, E che li dispergerebbe per li paesi.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Oltre a ciò si congiunsero con Baal-peor, E mangiarono de' sacrificii de' morti;
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
E dispettarono [Iddio] co' lor fatti, Onde la piaga si avventò a loro.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Ma Finees si feve avanti, e fece giudicio; E la piaga fu arrestata.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
E ciò gli fu reputato per giustizia, Per ogni età, in perpetuo.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Provocarono ancora [il Signore] ad ira presso alla acque di Meriba, Ed avvenne del male a Mosè per loro.
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Perciocchè inasprirono il suo spirito; Onde egli parlò disavvedutamente colle sue labbra.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Essi non distrussero i popoli, Che il Signore aveva lor detto;
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Anzi si mescolarono fra le genti, Ed impararono le loro opere;
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
E servirono a' loro idoli, E quelli furono loro per laccio;
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
E sacrificarono i lor figluoli. E le lor figliuole a' demoni;
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
E sparsero il sangue innocente, Il sangue de' lor figliuoli e delle lor figliuole, I quali sacrificarono agl'idoli di Canaan; E il paese fu contaminato di sangue.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Ed essi si contaminarono per le loro opere, E fornicarono per li lor fatti.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Onde l'ira del Signore si accese contro al suo popolo, Ed egli abbominò la sua eredità;
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
E li diede in man delle genti; E quelli che li odiavano signoreggiarono sopra loro.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
E i lor nemici li oppressarono; Ed essi furono abbassati sotto alla lor mano.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Egli li riscosse molte volte; Ma essi lo dispettarono co' lor consigli, Onde furono abbattuti per la loro iniquità.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
E pure egli ha riguardato, quando [sono stati] in distretta; Quando ha udito il lor grido;
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
E si è ricordato inverso loro del suo patto, E si è pentito, secondo la grandezza delle sue benignità.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Ed ha renduti loro pietosi Tutti quelli che li avevano menati in cattività.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Salvaci, o Signore Iddio nostro, E raccoglici d'infra le genti; Acciocchè celebriamo il Nome della tua santità, [E] ci gloriamo nella tua lode.
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Benedetto [sia] il Signore Iddio d'Israele di secolo in secolo. Or dica tutto il popolo: Amen. Alleluia.
