< Psalmet 106 >

1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Hallelujah! Bekennet Jehovah, denn Er ist gut, denn Seine Barmherzigkeit ist in Ewigkeit.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Wer kann aussagen die Machttaten Jehovahs, kann hören lassen all Sein Lob?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Selig, die das Recht halten und Gerechtigkeit tun alle Zeit!
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Gedenke mein, Jehovah, mit dem Wohlgefallen für Dein Volk, und suche mich heim mit Deinem Heil.
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Daß ich sehe das Gute Deiner Auserwählten, daß ich fröhlich sei in der Fröhlichkeit Deiner Völkerschaften, mich rühme mit Deinem Erbe.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Wir sündigten mit unseren Vätern, wir haben Missetat, Ungerechtigkeit begangen.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Unsere Väter in Ägypten begriffen Deine Wunder nicht, gedachten nicht Deiner vielen Barmherzigkeit, und sie widersetzten sich am Meer, am Meere des Schilfs.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Er aber rettete sie um Seines Namens willen, um Seine Macht kund zu tun.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Und Er bedrohte das Schilfmeer, und es trocknete aus, und Er ließ sie durch Abgründe gehen wie durch die Wüste.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Und Er rettete sie aus des Hassers Hand, und aus des Feindes Hand erlöste Er sie.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Und Wasser bedeckten ihre Dränger, nicht einer blieb von ihnen übrig.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Und sie glaubten an Seine Worte, sie sangen Sein Lob.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Eilig hatten Seine Werke sie vergessen, warteten nicht auf Seinen Ratschluß.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Und es gelüstete sie in der Wüste ein Gelüste, und sie versuchten Gott im Wüstenland.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Und Er gab ihnen ihr Erbetenes, sandte aber Magerkeit in ihre Seele.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Und sie eiferten wider Mose in dem Lager, wider Aharon, den Heiligen Jehovahs.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
Die Erde tat sich auf und verschlang Dathan und überdeckte Abirams Gemeinde.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Und es brannte Feuer in ihrer Gemeinde, und die Flamme entflammte die Ungerechten.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Am Choreb machten sie ein Kalb und beteten das Gußbild an,
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
Und sie vertauschten ihre Herrlichkeit mit dem Vorbilde eines Ochsen, der das Kraut frißt.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Sie vergaßen des Gottes, Der sie gerettet, Der in Ägypten Großes tat.
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Wunder im Lande Cham, Furchtbares an dem Meere des Schilfs.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Und Er sagte, Er wollte sie vernichten, wenn Mose, Sein Auserwählter, nicht vor Ihm vor den Riß gestanden wäre, um Seinen Grimm vom Verderben zurückzuwenden.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Und sie verschmähten das begehrte Land, sie glaubten Seinem Worte nicht.
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Und sie beschwerten sich in ihren Zelten, und hörten nicht auf Jehovahs Stimme.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Und Er hob Seine Hand auf wider sie, sie zu fällen in der Wüste.
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
Und ihren Samen unter die Völkerschaften fallen zu lassen, und sie in die Länder zu zersprengen.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Und sie klammerten sich an Baal-Peor und aßen die Opfer der Toten.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Und reizten Ihn durch ihr Tun, daß eine Plage ausbrach unter ihnen.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Und Phinechas stand da und schlichtete, und der Plage ward Einhalt getan.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
Und ihm ward es zur Gerechtigkeit gerechnet ins Geschlecht und Geschlecht in Ewigkeit.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Und sie reizten zur Entrüstung am Wasser Meribah, und es war übel mit Mose um ihretwillen.
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Denn sie erbitterten den Geist ihm, und es entfuhr seinen Lippen.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Sie vernichteten die Völker nicht, wie Jehovah zu ihnen gesprochen hatte,
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Und vermengten sich mit den Völkerschaften und lernten ihr Tun;
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
Und sie dienten ihren Götzenbildern und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Und sie opferten den Dämonen ihre Söhne und Töchter.
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Und sie vergossen unschuldig Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, die sie den Götzenbildern Kanaans opferten, und das Land ward durch Blut entheiligt.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke, und buhlten durch ihr Tun.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Und es entbrannte Jehovahs Zorn wider Sein Volk, und Sein Erbe ward Ihm zum Greuel.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
Und Er gab sie in der Völkerschaften Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Und ihre Feinde unterdrückten sie, und sie wurden unter ihre Hand gebeugt.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Viel Male errettete Er sie, doch sie widersetzten sich in ihrem Ratschlusse, und schwanden dahin in ihrer Missetat.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Und Er sah ihre Drangsal, wie Er ihren Angstschrei hörte.
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
Und Er gedachte ihnen an Seinen Bund, und es gereute Ihn nach Seiner vielen Barmherzigkeit.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Und Er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen führten.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Rette uns, Jehovah, unser Gott, und bringe uns zusammen aus den Völkerschaften, auf daß wir bekennen den Namen Deiner Heiligkeit und preisen Dein Lob.
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Gesegnet sei Jehovah, der Gott Israels, von Ewigkeit und zu Ewigkeit! und alles Volk spreche: Amen. Hallelujah!

< Psalmet 106 >