Psalmet 106

1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

Hallelujah! Danket dem HERRN, denn er ist gütig, seine Gnade währt ewiglich!

2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?

Wer kann die Machttaten des HERRN beschreiben und allen seinen Ruhm verkünden?

3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.

Wohl denen, die das Recht beachten, die Gerechtigkeit üben allezeit!

4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,

Gedenke meiner, o HERR, aus Gnaden gegen dein Volk, suche mich heim mit deinem Heil,

5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.

daß ich einen Einblick bekomme in das Wohlergehen deiner Auserwählten, mich freue an der Freude deines Volkes und mich deines Erbteils rühme.

6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.

Wir haben gesündigt samt unsern Vätern, wir haben verkehrt gehandelt, wir haben gefrevelt.

7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.

Unsre Väter in Ägypten hatten nicht acht auf deine Wunder, sie gedachten nicht an die Größe deiner Güte und waren widerspenstig am Meer, am Schilfmeer.

8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.

Aber er half ihnen um seines Namens willen, um seine Stärke kundzutun.

9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.

Und er bedrohte das Schilfmeer, daß es vertrocknete, und ließ sie durch die Tiefen gehen wie auf einer Steppe.

10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.

Und er rettete sie von der Hand des Hassers und erlöste sie aus der Hand des Feindes.

11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.

Und das Wasser bedeckte ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.

12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.

Da glaubten sie seinen Worten und sangen sein Lob.

13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.

Aber sie vergaßen seine Werke bald, sie warteten nicht auf seinen Rat,

14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.

sondern ließen sich gelüsten in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.

15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.

Und er gab ihnen, was sie forderten, sandte aber eine Seuche unter sie.

16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,

Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen des HERRN.

17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.

Da tat sich die Erde auf und verschlang Datan und bedeckte die Rotte Abirams;

18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.

und Feuer verzehrte ihre Rotte, die Flamme versengte die Gottlosen.

19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,

Sie machten ein Kalb am Horeb und warfen sich nieder vor dem gegossenen Bild.

20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.

Sie vertauschten ihre Herrlichkeit gegen das Abbild eines Stiers, der Gras frißt.

21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,

Sie vergaßen Gottes, ihres Retters, der große Dinge in Ägypten getan,

22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.

Wunder im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.

23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.

Und er gedachte sie zu vertilgen, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, in den Riß getreten wäre vor seinem Angesicht, um seinen Grimm abzuwenden, daß er sie nicht vertilgte.

24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,

Sie verachteten das liebliche Land, sie glaubten seinem Worte nicht.

25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.

Und sie murrten in ihren Zelten, sie gehorchten nicht der Stimme des HERRN.

26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,

Da erhob er seine Hand [und schwur], sie niederzustrecken in der Wüste

27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.

und ihren Samen unter die Nationen zu werfen und sie zu zerstreuen in die Länder.

28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.

Und sie hängten sich an den Baal-Peor und aßen Opfer der toten [Götzen],

29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.

und sie erzürnten ihn mit ihrem Tun; da brach die Plage unter ihnen aus.

30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.

Aber Pinehas trat auf und übte Gericht, so daß die Plage aufgehalten ward.

31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.

Das wurde ihm zur Gerechtigkeit gerechnet auf alle Geschlechter, in Ewigkeit.

32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,

Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und es erging Mose übel um ihretwillen.

33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.

Denn sie betrübten seinen Geist, und er redete unbedacht mit seinen Lippen.

34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;

Sie vertilgten die Völker nicht, von denen der HERR ihnen gesagt hatte;

35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;

sondern ließen sich ein mit den Heiden und lernten ihre Weise.

36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;

Und sie dienten ihren Götzen, und diese wurden ihnen zum Fallstrick.

37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,

Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den bösen Geistern.

38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.

Und sie vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, welche sie den Götzen Kanaans opferten, und so wurde das Land durch Blutschulden entweiht.

39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.

Und sie befleckten sich mit ihren Werken und hurten mit ihrem Tun.

40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.

Da entbrannte der Zorn des HERRN wider sein Volk, und er faßte einen Abscheu gegen sein Erbe.

41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.

Und er gab sie in die Hand der Nationen, daß ihre Hasser über sie herrschten.

42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.

Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden gedemütigt unter ihre Hand.

43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.

Er errettete sie oftmals; aber sie widerstrebten ihm mit ihren Anschlägen und kamen herunter durch eigene Schuld.

44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,

Aber er sah ihre Not an, als er ihr Schreien hörte,

45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.

und gedachte seines Bundes mit ihnen und empfand Mitleid nach seiner großen Huld

46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.

und ließ sie Erbarmen finden bei denen, die sie gefangen hielten.

47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.

Hilf uns, HERR, unser Gott, sammle uns aus den Heiden, daß wir deinem heiligen Namen danken und uns glücklich preisen, zu deinem Ruhm!

48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.

Gelobt sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk soll sagen: Amen! Hallelujah!