Psalmet 106

1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

Halleluja! Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, und seine Güte währet ewiglich.

2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?

Wer kann die großen Taten des HERRN ausreden und alle seine löblichen Werke preisen?

3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.

Wohl denen, die das Gebot halten und tun immerdar recht!

4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,

HERR, gedenke mein nach der Gnade, die du dem Volk verheißen hast; beweise uns deine Hilfe,

5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.

daß wir sehen mögen die Wohlfahrt deiner Auserwählten und uns freuen, daß es deinem Volk wohl geht, und uns rühmen mit deinem Erbteil.

6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.

Wir haben gesündigt samt unsern Vätern; wir haben mißgehandelt und sind gottlos gewesen.

7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.

Unsre Väter in Ägypten wollten deine Wunder nicht verstehen; sie gedachten nicht an deine große Güte und waren ungehorsam am Meer, am Schilfmeer.

8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.

Er half ihnen aber um seines Namens willen, daß er seine Macht bewiese.

9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.

Und er schalt das Schilfmeer: da ward's trocken, und führte sie durch die Tiefen wie in einer Wüste

10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.

und half ihnen von der Hand des, der sie haßte, und erlöste sie von der Hand des Feindes;

11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.

und die Wasser ersäuften ihre Widersacher, daß nicht einer übrig blieb.

12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.

Da glaubten sie an seine Worte und sangen sein Lob.

13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.

Aber sie vergaßen bald seiner Werke; sie warteten nicht auf seinen Rat.

14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.

Und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.

15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.

Er aber gab ihnen ihre Bitte und sandte ihnen genug, bis ihnen davor ekelte.

16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,

Und sie empörten sich wider Mose im Lager, wider Aaron, den Heiligen des HERRN.

17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.

Die Erde tat sich auf und verschlang Dathan und deckte zu die Rotte Abirams,

18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.

und Feuer ward unter ihrer Rotte angezündet, die Flamme verbrannte die Gottlosen.

19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,

Sie machten ein Kalb am Horeb und beteten an das gegossene Bild

20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.

und verwandelten ihre Ehre in ein Gleichnis eines Ochsen, der Gras frißt.

21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,

Sie vergaßen Gottes, ihres Heilands, der so große Dinge in Ägypten getan hatte,

22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.

Wunder im Lande Hams und schreckliche Werke am Schilfmeer.

23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.

Und er sprach, er wolle sie vertilgen, wo nicht Mose, sein Auserwählter, in den Riß getreten wäre vor ihm, seinen Grimm abzuwenden, auf daß er sie nicht gar verderbte.

24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,

und sie verachteten das liebe Land, sie glaubten seinem Wort nicht

25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.

und murrten in ihren Hütten; sie gehorchten der Stimme des HERRN nicht.

26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,

Und er hob auf seine Hand wider sie, daß er sie niederschlüge in der Wüste

27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.

und würfe ihren Samen unter die Heiden und zerstreute sie in die Länder.

28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.

Und sie hingen sich an den Baal-Peor und aßen von den Opfern der toten Götzen

29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.

und erzürnten ihn mit ihrem Tun; da brach auch die Plage unter sie.

30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.

Da trat Pinehas herzu und schlichtete die Sache; da ward der Plage gesteuert.

31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.

Das ward ihm gerechnet zur Gerechtigkeit für und für ewiglich.

32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,

Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und Mose ging es übel um ihretwillen.

33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.

Denn sie betrübten ihm sein Herz, daß ihm etliche Worte entfuhren.

34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;

Auch vertilgten sie die Völker nicht, wie sie doch der HERR geheißen hatte;

35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;

sondern sie mengten sich unter die Heiden und lernten derselben Werke

36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;

und dienten ihren Götzen; die wurden ihnen zum Fallstrick.

37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,

Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Teufeln

38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.

und vergossen unschuldig Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, die sie opferten den Götzen Kanaans, daß das Land mit Blutschulden befleckt ward;

39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.

und verunreinigten sich mit ihren Werken und wurden abgöttisch mit ihrem Tun.

40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.

Da ergrimmte der Zorn des HERRN über sein Volk, und er gewann einen Greuel an seinem Erbe

41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.

und gab sie in die Hände der Heiden, daß über sie herrschten, die ihnen gram waren.

42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.

Und ihre Feinde ängsteten sie; und sie wurden gedemütigt unter ihre Hände.

43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.

Er errettete sie oftmals; aber sie erzürnten ihn mit ihrem Vornehmen und wurden wenig um ihrer Missetat willen.

44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,

Und er sah ihre Not an, da er ihre Klage hörte,

45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.

und gedachte an seinen Bund, den er mit ihnen gemacht hatte; und es reute ihn nach seiner großen Güte,

46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.

und er ließ sie zur Barmherzigkeit kommen vor allen, die sie gefangen hatten.

47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.

Hilf uns, HERR, unser Gott, und bringe uns zusammen aus den Heiden, daß wir danken deinem heiligen Namen und rühmen dein Lob.

48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.

Gelobet sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk spreche: Amen, halleluja!