Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Lobet Jehova! Preiset Jehova! Denn er ist gut, denn seine Güte währt ewiglich.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Wer wird aussprechen die Machttaten Gottes, hören lassen all sein Lob?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Glückselig die das Recht bewahren, der Gerechtigkeit übt zu aller Zeit!
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Gedenke meiner, Jehova, mit der Gunst gegen dein Volk; suche mich heim mit deiner Rettung!
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Daß ich anschaue die Wohlfahrt deiner Auserwählten, mich erfreue an der Freude deiner Nation, mich rühme mit deinem Erbteil.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Wir haben gesündigt samt unseren Vätern, haben unrecht getan, haben gesetzlos gehandelt.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Unsere Väter in Ägypten beachteten nicht deine Wundertaten, gedachten nicht der Menge deiner Gütigkeiten und waren widerspenstig am Meere, beim Schilfmeere.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Aber er rettete sie um seines Namens willen, um kundzutun seine Macht.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Und er schalt das Schilfmeer, und es ward trocken; und er ließ sie durch die Tiefen gehen wie durch eine Wüste.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Und er rettete sie aus der Hand des Hassers, und erlöste sie aus der Hand des Feindes.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Und die Wasser bedeckten ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Da glaubten sie seinen Worten, sie sangen sein Lob.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Schnell vergaßen sie seine Taten, warteten nicht auf seinen Rat;
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Da gab er ihnen ihr Begehr, aber er sandte Magerkeit in ihre Seelen.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jehovas.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
Die Erde tat sich auf, und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams;
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
und ein Feuer brannte unter ihrer Rotte, eine Flamme verzehrte die Gesetzlosen.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Sie machten ein Kalb am Horeb und bückten sich vor einem gegossenen Bilde;
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
und sie vertauschten ihre Herrlichkeit gegen das Bild eines Stieres, der Gras frißt.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Sie vergaßen Gottes, ihres Retters, der Großes getan in Ägypten,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Wundertaten im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Da sprach er, daß er sie vertilgen wollte, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in dem Riß gestanden hätte, um seinen Grimm vom Verderben abzuwenden.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Und sie verschmähten das köstliche Land, glaubten nicht seinem Worte;
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
und sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jehovas.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Da schwur er ihnen, sie niederzuschlagen in der Wüste,
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
und ihren Samen niederzuschlagen unter den Nationen und sie zu zerstreuen in die Länder.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Und sie hängten sich an Baal-Peor und aßen Schlachtopfer der Toten;
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
und sie erbitterten ihn durch ihre Handlungen, und eine Plage brach unter sie ein.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Da stand Pinehas auf und übte Gericht, und der Plage ward gewehrt.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
Und es wurde ihm zur Gerechtigkeit gerechnet von Geschlecht zu Geschlecht bis in Ewigkeit.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Und sie erzürnten ihn an dem Wasser von Meriba, und es erging Mose übel ihretwegen;
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
denn sie reizten seinen Geist, so daß er unbedacht redete mit seinen Lippen.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Sie vertilgten die Völker nicht, wie doch Jehova ihnen gesagt hatte;
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
und sie vermischten sich mit den Nationen und lernten ihre Werke;
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
und sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Und sie vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, welche sie den Götzen Kanaans opferten; und das Land wurde durch Blut entweiht.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke und hurten durch ihre Handlungen.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Da entbrannte der Zorn Jehovas wider sein Volk, und er verabscheute sein Erbteil;
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
und er gab sie in die Hand der Nationen, und ihre Hasser herrschten über sie;
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden gebeugt unter ihre Hand.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Oftmals errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihren Anschlägen, und sie sanken hin durch ihre Ungerechtigkeit.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Und er sah an ihre Bedrängnis, wenn er ihr Schreien hörte;
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
und er gedachte ihnen zugut an seinen Bund, und es reute ihn nach der Menge seiner Gütigkeiten.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Und er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen weggeführt hatten.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Rette uns, Jehova, unser Gott, und sammle uns aus den Nationen, daß wir deinen heiligen Namen preisen, daß wir uns rühmen deines Lobes!
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Gepriesen sei Jehova, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sage: Amen! Lobet Jehova!
