Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Et elle se referma sur la troupe d'Abiram.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Qui pourrait raconter les victoires de l'Éternel, Et publier toutes ses louanges?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Heureux ceux qui observent la justice, Qui font en tout temps ce qui est droit!
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Éternel, souviens-toi de moi, Toi qui es plein de bienveillance pour ton peuple. Viens, accorde-moi ton salut,
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Afin que j'aie part au bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple. Et que je me glorifie avec ceux qui t'appartiennent!
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Nous et nos pères, nous avons péché. Nous avons mal agi; nous sommes coupables!
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Nos pères, en Egypte, ne furent pas attentifs à tes miracles; Ils ne se souvinrent pas de la multitude de tes bontés; Mais ils se révoltèrent près de la mer, Sur les bords de la mer Rouge.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Dieu les sauva, pour l'amour de son nom, Afin de manifester sa puissance.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Il menaça la mer Rouge, et elle fut mise à sec; Il les conduisit à travers les abîmes comme à travers le désert.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Il les délivra des mains de l'adversaire, Et les sauva des mains de l'ennemi.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Les flots recouvrirent leurs oppresseurs: Aucun de ces derniers ne put échapper.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Alors ils crurent aux promesses de Dieu, Et ils chantèrent ses louanges.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Bientôt, ils oublièrent ses oeuvres; Ils n'eurent pas confiance en ses desseins.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Ils se laissèrent gagner par la convoitise dans le désert. Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Alors il accueillit favorablement leur demande, Mais il envoya parmi eux la mortalité.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Pendant qu'ils campaient, ils furent jaloux de Moïse Et d'Aaron, le saint de l'Éternel.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
La terre s'ouvrit; elle engloutit Dathan,
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Le feu dévora leur troupe; La flamme consuma les méchants.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Ils firent un veau d'or au pied de l'Horeb, Et ils se prosternèrent devant une image de fonte.
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
Ils échangèrent le Dieu qui était leur gloire, Contre l'image d'un boeuf qui broute l'herbe.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Ils oublièrent Dieu, leur libérateur. Qui avait accompli des prodiges en Egypte,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Des merveilles dans le pays de Cham, Et des oeuvres redoutables sur la mer Rouge.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Dieu parlait même de les anéantir; Mais Moïse, son élu, se tint sur la brèche en face de lui, Pour détourner sa colère et pour empêcher leur destruction.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Ils méprisèrent une terre pleine de délices, Ne voulant pas croire à la promesse divine.
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Ils murmurèrent dans leurs tentes; Ils n'écoutèrent pas la voix de l'Éternel.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Alors il leur fit le serment De les laisser périr dans le désert,
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
De laisser périr leur postérité parmi les nations. De les disperser dans tous les pays.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Ils s'attachèrent à Baal-Péor, Et mangèrent les sacrifices offerts à des dieux sans vie.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Ils irritèrent Dieu par leurs crimes, Et la mortalité fondit sur eux.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Mais Phinées se leva; il intervint, Et le fléau fut arrêté.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
Son zèle lui fut imputé comme un acte de justice. Dans tous les âges, à perpétuité.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Ils excitèrent aussi le courroux de l'Éternel Près des eaux de Mériba, Et Moïse fut affligé à cause d'eux;
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Car ils aigrirent son esprit. De sorte qu'il prononça des paroles imprudentes.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Ils ne détruisirent pas les peuples Que l'Éternel leur avait ordonné d'anéantir.
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Mais ils se mêlèrent aux autres nations. Et ils apprirent à faire comme elles.
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
Ils servirent leurs idoles. Qui furent pour eux un piège,
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Et ils sacrifièrent aux démons leurs fils, Ainsi que leurs filles.
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu'ils sacrifièrent aux idoles de Canaan; Et le pays fut profané par ces meurtres.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Ils se souillèrent par leurs actes impies, Et se déshonorèrent par leur conduite infâme.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
La colère de l'Éternel s'enflamma contre son peuple; Il prit en aversion son héritage.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
Il livra les Israélites entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Leurs ennemis les opprimèrent Et les firent plier sous leur pouvoir.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Maintes fois, il les délivra; Mais eux se révoltaient, N'obéissant qu'à leurs mauvaises pensées, Et ils consommaient leur perte par leurs propres fautes.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Toutefois, il les regarda dans leur détresse, Quand il entendit leur cri.
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
Il se souvint en leur faveur de son alliance. Et il les prit en pitié, dans sa grande miséricorde.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Il leur fit trouver grâce Auprès de tous ceux qui les retenaient captifs.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Sauve-nous, ô Éternel, notre Dieu, Et rassemble-nous du sein des nations. Afin que nous célébrions ton saint nom. Et que nous mettions notre gloire à te louer!
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Béni soit l'Éternel, le Dieu d'Israël, De siècle en siècle, Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l'Éternel!
