Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Louez l’Éternel! Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Qui dira les hauts faits de l’Éternel? Qui publiera toute sa louange?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Heureux ceux qui observent la loi, Qui pratiquent la justice en tout temps!
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Éternel, souviens-toi de moi dans ta bienveillance pour ton peuple! Souviens-toi de moi en lui accordant ton secours,
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Afin que je voie le bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple, Et que je me glorifie avec ton héritage!
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Nous avons péché comme nos pères, Nous avons commis l’iniquité, nous avons fait le mal.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Nos pères en Égypte ne furent pas attentifs à tes miracles, Ils ne se rappelèrent pas la multitude de tes grâces, Ils furent rebelles près de la mer, près de la mer Rouge.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Mais il les sauva à cause de son nom, Pour manifester sa puissance.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
Il menaça la mer Rouge, et elle se dessécha; Et il les fit marcher à travers les abîmes comme dans un désert.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
Il les sauva de la main de celui qui les haïssait, Il les délivra de la main de l’ennemi.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
Les eaux couvrirent leurs adversaires: Il n’en resta pas un seul.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Et ils crurent à ses paroles, Ils chantèrent ses louanges.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Mais ils oublièrent bientôt ses œuvres, Ils n’attendirent pas l’exécution de ses desseins.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Ils furent saisis de convoitise dans le désert, Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Il leur accorda ce qu’ils demandaient; Puis il envoya le dépérissement dans leur corps.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
Ils se montrèrent, dans le camp, jaloux contre Moïse, Contre Aaron, le saint de l’Éternel.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
La terre s’ouvrit et engloutit Dathan, Et elle se referma sur la troupe d’Abiram;
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Le feu embrasa leur troupe, La flamme consuma les méchants.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Ils firent un veau en Horeb, Ils se prosternèrent devant une image de fonte,
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
Ils échangèrent leur gloire Contre la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, Qui avait fait de grandes choses en Égypte,
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Des miracles dans le pays de Cham, Des prodiges sur la mer Rouge.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Et il parla de les exterminer; Mais Moïse, son élu, se tint à la brèche devant lui, Pour détourner sa fureur et l’empêcher de les détruire.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Ils méprisèrent le pays des délices; Ils ne crurent pas à la parole de l’Éternel,
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Ils murmurèrent dans leurs tentes, Ils n’obéirent point à sa voix.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Et il leva la main pour jurer De les faire tomber dans le désert,
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
De faire tomber leur postérité parmi les nations, Et de les disperser au milieu des pays.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Ils s’attachèrent à Baal-Peor, Et mangèrent des victimes sacrifiées aux morts.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Ils irritèrent l’Éternel par leurs actions, Et une plaie fit irruption parmi eux.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Phinées se leva pour intervenir, Et la plaie s’arrêta;
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
Cela lui fut imputé à justice, De génération en génération pour toujours.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Ils irritèrent l’Éternel près des eaux de Meriba; Et Moïse fut puni à cause d’eux,
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Car ils aigrirent son esprit, Et il s’exprima légèrement des lèvres.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Ils ne détruisirent point les peuples Que l’Éternel leur avait ordonné de détruire.
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Ils se mêlèrent avec les nations, Et ils apprirent leurs œuvres.
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
Ils servirent leurs idoles, Qui furent pour eux un piège;
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Ils sacrifièrent leurs fils Et leurs filles aux idoles,
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan, Et le pays fut profané par des meurtres.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
Ils se souillèrent par leurs œuvres, Ils se prostituèrent par leurs actions.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
La colère de l’Éternel s’enflamma contre son peuple, Et il prit en horreur son héritage.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
Il les livra entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Leurs ennemis les opprimèrent, Et ils furent humiliés sous leur puissance.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Plusieurs fois il les délivra; Mais ils se montrèrent rebelles dans leurs desseins, Et ils devinrent malheureux par leur iniquité.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Il vit leur détresse, Lorsqu’il entendit leurs supplications.
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
Il se souvint en leur faveur de son alliance; Il eut pitié selon sa grande bonté,
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Et il excita pour eux la compassion De tous ceux qui les retenaient captifs.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! Et rassemble-nous du milieu des nations, Afin que nous célébrions ton saint nom, Et que nous mettions notre gloire à te louer!
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité! Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l’Éternel!
