Psalmet 106
1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Praise the Lord! Thank the Lord, for he is good! His trustworthy love lasts forever.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Who can give an account of all the wonderful things the Lord has done? Who can give him all the praise he is due?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Happy are those who treat people fairly, who always do what is right.
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Please remember me when you are generous to your people; think of me when you come to save.
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Let me see your chosen people prosperous; let me be happy together with your nation; let me share in being proud of you with those who belong to you.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
We have sinned just like our forefathers. We have done wrong. We are guilty.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
They didn't pay attention to the wonderful things you did. They didn't keep in mind how much you loved them, but chose to rebel at the sea, the Red Sea.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Even so he saved them because of the kind of person he is, and to show his power
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
He gave his order to the Red Sea, and it dried up. He led his people across the seabed as if it were a desert.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
He rescued them from those who hated them; he saved them from their enemies' power.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
The water drowned their enemies—none of them survived,
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Then his people trusted in what he promised, and sang his praises.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
But they quickly forgot what he had done for them, and they didn't listen to his advice.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
They were filled with desperate cravings in the wilderness; they provoked God in the desert.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
He gave them what they wanted, but sent them a plague as well.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
In the camp the people became jealous of Moses, and of Aaron, the Lord's holy priest.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
The earth split open and swallowed up Dathan; it buried Abiram and his followers.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
Fire broke out among them—a flame that burned them up.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
At Mount Sinai they made a calf, they bowed down before a metal idol.
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
They replaced their God of glory with a bull that eats grass!
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
They forgot God, their Savior, who had done marvelous things in Egypt;
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
performing miracles in the land of Ham, doing amazing things at the Red Sea.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
So he said he was going to destroy them But Moses, his chosen leader, placed himself between the Lord and the people to persuade the Lord not to destroy them in his anger.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Later the people refused to enter the Promised Land; they didn't trust him to do as he'd promised.
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
They complained in their tents about the Lord, and refused to obey what he told them.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
So he raised his hand to give them a serious warning that he would bring them down in the wilderness,
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
that he would disperse their descendants among the heathen nations, scattering them among countries far away.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
They gave their allegiance to Baal Peor, and ate food sacrificed to the dead.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
They provoked the Lord by what they did, making him angry, so a plague broke out among them.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
But Phinehas took a stand for the Lord and intervened, and the plague was stopped in its tracks.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
He has been considered as a man who lived right from that time on and for all generations.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
They also angered him at the waters of Meribah where things went badly for Moses because of them.
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
They upset him so much that he spoke without thinking in the heat of the moment.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
They did not destroy the heathen peoples as the Lord had told them to do,
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
but instead they joined in with them and adopted their way of life.
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
They worshiped their pagan idols which became a trap for them.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
The even sacrificed their sons and daughters to these demons.
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
They shed the blood of innocent children, their sons and daughters, sacrificing them to the idols of Canaan. By doing so they defiled the land with blood.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
The also defiled themselves by what they did: their actions were spiritual adultery.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
So the Lord was angry with his people—he loathed those who belonged to him.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
He handed them over to the heathen nations. These people who hated them now became their rulers.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
Their enemies dominated and subdued them with their power.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
The Lord repeatedly rescued them, but they continued with their rebellious ideas, until they were finally destroyed by their own sins.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Despite all this, the Lord was moved by their suffering; he heard their sad cries.
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
He remembered the agreement he had made with them, and he held back because of his great kindness and love.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
He made the people who captured them treat them with mercy.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Save us, Lord, our God! Bring us back together from among the nations, so we can thank you and declare how magnificent and holy you are.
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
How wonderful is the Lord, the God of Israel, who lives forever and ever! Let all the people say “Amen”! Praise the Lord!
