< Psalmet 106 >

1 Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
2 Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?
3 Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.
4 Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;
5 me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.
6 Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.
7 Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.
8 Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.
9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.
10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.
11 Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.
12 Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.
13 Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.
14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.
15 Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.
16 Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.
17 toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.
18 Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.
19 Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.
20 dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.
21 Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;
22 mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.
23 Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.
24 Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.
25 por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.
26 Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;
27 dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.
28 Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.
29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.
30 Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.
31 Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.
32 Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.
33 sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.
34 Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;
35 por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.
36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.
37 ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.
38 dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.
39 Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.
40 Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.
41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.
42 Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.
43 Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.
44 Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.
45 dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.
46 Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.
47 Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.
48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!

< Psalmet 106 >