Psalmet 105
1 Kremtoni Zotin, lutjuni për ndihmë emrit të tij, bëni të njohura veprat e tij midis popujve.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
2 Këndojini atij, këndojini lavde atij, mendoni thellë tërë mrekullitë e tij.
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 Mburruni me emrin e tij të shenjtë; le të kënaqet zemra e tërë atyre që kërkojnë Zotin.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
4 Kërkoni Zotin dhe forcën e tij; kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij.
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
5 Mbani mend çuditë që ai ka bërë, mrekullitë dhe gjykimet e gojës së tij,
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 ju, o pasardhës së Abrahamit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhur të tij.
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij janë mbi gjithë tokën.
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
8 Ai mban mend përjetë besëlidhjen e tij dhe për një mijë breza fjalën e komanduar prej tij,
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
9 besëlidhjen që lidhi me Abrahamin dhe betimin që i bëri Isakut,
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
10 që i konfirmoi Jakobit si statut të tij dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme,
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
11 duke thënë: “Unë do të të jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj”,
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
12 kur nuk ishin veçse një numër i vogël, shumë të pakët dhe të huaj në vend,
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 dhe shkonin nga një komb te tjetri, nga një mbretëri te një popull tjetër.
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
14 Ai nuk lejoi që t’i shtypte njeri; përkundrazi ndëshkoi disa mbretër për hir të tyre,
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 dhe tha: “Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos bëni asnjë të keqe profetëve të mi”.
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
16 Pastaj solli zinë e bukës në vend dhe shkatërroi çdo burim ushqimesh.
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
17 Dërgoi para tyre një njeri, Jozefin, që u shit si skllav.
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
18 I shtrënguan këmbët me pranga dhe u rëndua me zinxhirë hekuri.
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
19 Fjala e Zotit e vuri në provë, deri sa u plotësua ajo që kishte thënë.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
20 Atëherë mbreti dërgoi ta zgjidhnin, sunduesi i popujve dërgoi ta çlironin,
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
21 dhe e bëri zot të shtëpisë së tij dhe qeveritar mbi të gjitha pasuritë e tij,
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 për t’i lidhur princat e tij me gjykimin e tij dhe për t’u mësuar pleqve të tij diturinë.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
23 Edhe Izraeli erdhi në Egjipt dhe Jakobi qëndroi për ca kohë në vendin e Kamit.
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 Dhe Perëndia e shumëzoi shumë popullin e tij dhe e bëri më të fuqishëm se armiqtë e tij.
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 Pastaj ndryshoi zemrën e tyre, me qëllim që të urrenin popullin e tij dhe të kurdisnin mashtrime kundër shërbëtorëve të tij.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
26 Atëherë ai dërgoi Moisiun, shërbëtorin e tij, dhe Aaronin që ai kishte zgjedhur.
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
27 Ata kryen midis tyre mrekullitë e urdhëruara prej tij dhe bënë çudira në tokën e Kamit.
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
28 Dërgoi terrin dhe e bëri vendin të binte në errësirë, dhe ata nuk kundërshtuan fjalën e tij.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
29 I ndryshoi ujërat e tij në gjak dhe bëri që të ngordhnin peshqit e tij.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 Vendi i tyre u mbush me bretkosa të cilat hynë deri në dhomat e mbretërve të tyre.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
31 Me fjalën e tij erdhën një shumicë e madhe insektesh dhe mushkonjash në të gjithë territorin e tyre.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
32 U dërgoi breshër në vend të shiut dhe flakë zjarri në vendin e tyre;
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 goditi edhe vreshtat e tyre dhe drurët e fikut, shkatërroi drurët e territorit të tyre.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
34 Ai foli, dhe erdhën karkaleca dhe vemje në numër të madh,
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 që përpinë tërë bimësinë e vendit të tyre dhe hëngrën frytin e tokës së tyre.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 Ai goditi edhe të gjithë të parëlindurit në vendin e tyre, prodhimet e para në tërë fuqinë e tyre;
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 dhe e nxori popullin e tij me argjend dhe me ar, dhe nuk pati asnjeri ndër fiset e tij që të tronditej.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
38 Egjiptasit u gëzuan nga ikja e tyre, sepse tmerri i Izraelit kishte rënë mbi ta.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
39 Ai shpalosi një re për t’i mbuluar dhe ndezi një zjarr për t’i ndriçuar natën.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 Me kërkesën e tyre ai solli shkurtat dhe i ngopi me bukën e qiellit.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
41 Çau shkëmbin dhe dolën prej tij ujëra; këto rridhnin në shketëtirë si një lumë.
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
42 Sepse atij iu kujtua premtimi i shenjtë që i kishte bërë Abrahamit, shërbëtorit të tij;
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 pastaj nxori popullin e tij me gëzim dhe njerëzit e tij të zgjedhur me britma gëzimi,
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
44 dhe u dha atyre vendet e kombeve, dhe ata trashëguan frytin e mundit të popujve,
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 me qëllim që të respektonin statutet e tij dhe t’u bindeshin ligjeve të tij. Aleluja.
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
