Psalmet 104

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

Bendice a Yahvé, alma mía. Yahvé, Dios mío, eres muy grande. Estás revestido de honor y majestad.

2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

Se cubre de luz como de un vestido. Extiende los cielos como una cortina.

3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

Coloca las vigas de sus habitaciones en las aguas. Hace de las nubes su carro. Camina sobre las alas del viento.

4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

Él hace que sus mensajeros vientos, y sus sirvientes llamas de fuego.

5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

Él puso los cimientos de la tierra, que no debe ser movido para siempre.

6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

Lo cubriste con lo profundo como con un manto. Las aguas estaban por encima de las montañas.

7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

Ante tu reprimenda huyeron. A la voz de su trueno se apresuraron a alejarse.

8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

Las montañas se elevaron, los valles se hundieron, al lugar que les habías asignado.

9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

Has establecido un límite que no pueden traspasar, para que no vuelvan a cubrir la tierra.

10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

Él envía manantiales a los valles. Corren entre las montañas.

11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

Dan de beber a todos los animales del campo. Los burros salvajes sacian su sed.

12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

Junto a ellos anidan las aves del cielo. Cantan entre las ramas.

13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

Riega las montañas desde sus habitaciones. La tierra está llena del fruto de tus obras.

14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

Hace crecer la hierba para el ganado, y plantas para que el hombre las cultive, para que produzca alimentos de la tierra:

15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

vino que alegra el corazón del hombre, aceite para hacer brillar su rostro, y el pan que fortalece el corazón del hombre.

16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

Los árboles de Yahvé están bien regados, los cedros del Líbano, que ha plantado,

17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

donde los pájaros hacen sus nidos. La cigüeña tiene su hogar en los cipreses.

18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

Las altas montañas son para las cabras salvajes. Las rocas son un refugio para los tejones de las rocas.

19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

Él designó la luna para las estaciones. El sol sabe cuándo ponerse.

20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

Haces las tinieblas, y es de noche, en la que merodean todos los animales del bosque.

21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

Los jóvenes leones rugen tras su presa, y buscan su alimento en Dios.

22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

Sale el sol y se alejan, y se acuestan en sus guaridas.

23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

El hombre sale a su trabajo, a su labor hasta la noche.

24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

¡Yahvé, cuántas son tus obras! Con sabiduría, los has hecho todos. La tierra está llena de sus riquezas.

25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

Ahí está el mar, grande y ancho, en el que hay innumerables seres vivos, tanto a los animales pequeños como a los grandes.

26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

Ahí van los barcos, y el leviatán, que se formó para jugar allí.

27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

Todos ellos te esperan, para que les des su comida a su debido tiempo.

28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

Tú les das; ellos recogen. Abres la mano; se conforman con el bien.

29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

Escondes tu rostro; están turbados. Les quitas el aliento; mueren y vuelven al polvo.

30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

Envías tu Espíritu y son creados. Renuevas la cara de la tierra.

31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

Que la gloria de Yahvé sea eterna. Que Yahvé se regocije en sus obras.

32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

Él mira la tierra y ésta tiembla. Toca las montañas y éstas echan humo.

33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

Cantaré a Yahvé mientras viva. Cantaré alabanzas a mi Dios mientras tenga algún ser.

34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

Que mi meditación sea dulce para él. Me regocijaré en Yahvé.

35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

Que los pecadores sean consumidos fuera de la tierra. Que los malvados no sean más. Bendice a Yahvé, mi alma. ¡Alabado sea Yah!