< Psalmet 104 >

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
Благослови, душе моя, Господа. Господи Боже мой, возвеличился еси зело: во исповедание и в велелепоту облеклся еси:
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
одеяйся светом яко ризою, простираяй небо яко кожу:
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
покрываяй водами превыспренняя Своя, полагаяй облаки на восхождение Свое, ходяй на крилу ветреню:
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
творяй ангелы Своя духи, и слуги Своя пламень огненный:
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
основаяй землю на тверди ея: не преклонится в век века.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
Бездна яко риза одеяние ея, на горах станут воды:
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
от запрещения Твоего побегнут, от гласа грома Твоего убоятся.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
Восходят горы, и низходят поля, в место еже основал еси им.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
Предел положил еси, егоже не прейдут, ниже обратятся покрыти землю.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
Посылаяй источники в дебрех, посреде гор пройдут воды.
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
Напаяют вся звери селныя, ждут онагри в жажду свою.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
На тых птицы небесныя привитают: от среды камения дадят глас.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
Напаяяй горы от превыспренних Своих: от плода дел Твоих насытится земля.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
Прозябаяй траву скотом, и злак на службу человеком, извести хлеб от земли:
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
и вино веселит сердце человека, умастити лице елеем: и хлеб сердце человека укрепит.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
Насытятся древа польская, кедри Ливанстии, ихже еси насадил:
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
тамо птицы вогнездятся, еродиево жилище предводителствует ими.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
Горы высокия еленем, камень прибежище заяцем.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
Сотворил есть луну во времена: солнце позна запад свой.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Положил еси тму, и бысть нощь, в нейже пройдут вси зверие дубравнии,
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
скимни рыкающии восхитити и взыскати от Бога пищу себе.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
Возсия солнце, и собрашася, и в ложах своих лягут.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Изыдет человек на дело свое и на делание свое до вечера.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
Яко возвеличишася дела Твоя, Господи: вся премудростию сотворил еси: исполнися земля твари Твоея.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
Сие море великое и пространное: тамо гади, ихже несть числа, животная малая с великими:
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
тамо корабли преплавают, змий сей, егоже создал еси ругатися ему.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
Вся к Тебе чают, дати пищу им во благо время.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
Давшу Тебе им, соберут: отверзшу Тебе руку, всяческая исполнятся благости:
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
отвращшу же Тебе лице, возмятутся: отимеши дух их, и изчезнут и в персть свою возвратятся:
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
послеши духа Твоего, и созиждутся, и обновиши лице земли.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
Буди слава Господня во веки: возвеселится Господь о делех Своих:
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
призираяй на землю и творяй ю трястися: прикасаяйся горам, и дымятся.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
Воспою Господеви в животе моем, пою Богу моему, дондеже есмь:
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
да усладится Ему беседа моя, аз же возвеселюся о Господе.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
Да изчезнут грешницы от земли, и беззаконницы, якоже не быти им. Благослови, душе моя, Господа.

< Psalmet 104 >