Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
NGEN i kapinga Ieowa! Ieowa ai Kot, komui meid lapalap, komui me kapwateki lingan o manaman.
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
Sapwilim ar likau iei marain, me komui kot lole; kom kotin pak pasang nanlang dueta likau eu.
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
Kom kin kotin wia kida pil pali poa en ponepon, a tapok kan wiala tan war omui, me kom kin kotikot sili ki pa en ang.
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
Kom me kotin wia kila sapwilim omui tounlang kan kisiniang o sapwilim ar ladu kan umpul en kisiniai.
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
A kotin kasonedier sappa pon a pason, a sota pan mokid kokolata.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
Kom kotin kadupale kidi i dueta likau eu, pil akan ileilada sang nana kan.
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
Re tang wei mon ar masan, re madang wei mon ngil en omui nansapwe.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
Nana kan kokodar, a wau kan kokodier ong wasa, me kom kotin kileledier ong ir.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
Kom kotiki ong ir irair eu, me re sota pan dauli wei; re solar pan pur ong kadupaledi sappa.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
Kom kin kotin wiada, parer en kusukusda nan wau kan; re kin pwilipwil wei nan pung en nana kan.
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
Re kotin kanim pileda man en nan sap akan o man en nan wel.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
Manpir en pan lang kin kaukauson ni kail a, re kin kakaul nin tuka kan.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
Komui me kin kotin kanim pileda nana kan sang sapwilim omui pera poa. Kom kin kotin kadire kila wa kan sappa, me kom kotin wiadar.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
Komui me kotin kawosadang man akan rä, o wan tuka me mau ong aramas, pwen kapwareda sang nan pwel manga ong aramas akan.
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
O wain en kaperenda mongiong en aramas, o le en kalinganada mas en aramas, o prot en kakelada war en aramas.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
Sapwilim en Ieowa tuka kan pan medila, seder en Lipanon akan, me a kotin padukedier.
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
Wasa manpir kin pas kin ia, o raier kauson nan seder.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
Nana ileile iei deun kemse, a paip akan deun repit en wel.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
A kotin wiadar saunipong, pwen kilelekidi ansau kan, katipin asa wasa me a pan kirila ia.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Kom kin kotin wiada pong, man en nan wel rap mokidada.
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
Laien pulepul weriwerki kan arail manga, re kin idok ren Kot, me re pan kang.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
Katipin lao dakada, re kin purela wonon nan por ar akan.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Aramas ap kolang ar dodok, wia sapasap lel nin sautik.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
Maing Ieowa, ar wiawia kan me dodok melel! Kom kotin kasone irail di ki omui erpit o sappa me direki sapwilim omui dipisou kan.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
Madau me kalaimun o dälap ni pali karos; i wasa me dir en mam, me sota kak wadawad, man tikitik o kalaimun.
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
I wasa me sop akan kin tangatang ia, o walros, me komui kotin wiadar, kin madomadong lole.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
Ir karos kin auiaui komui, pwe komui en kotin katungole kin ir kan arail ni ar ansau.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
Kom kin kotiki ong ir, rap nanak pena; komui kotiki pasang lim omui, rap pan medi kila me mau kan.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
Ni omui pan karirila silang omui, rap pan masapwekada, kom kin kotiki sang ir angiang arail, rap pan mela o purelang ar pwel par.
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
Kom kin kotin kadarala ang omui, rap pan wiauiada, o komui kin kawilikapada mas en sap o.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
Lingan en Ieowa pan duedueta. Ieowa pan kotin peren kida sapwilim a wiawia kan.
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
A lao kotin irerong toun sappa, sappa ap rerer; a lao kotin sair nana kan, rap adida.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
Arain ai maur i pan kakauli ong Ieowa, o arain ai mi sappa et, i pan kauleki psalm kan ong ai Kot.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
I men, ai kasokasoi en kaparenda kupur a; i pan polauleki Ieowa.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
Me dipan akan en niki sang sappa, o me doo sang Kot akan en sola mia. Ngen i kalingada Ieowa! Aleluia!
