Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
montes excelsi cervis petra refugium erinaciis
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
omnia a te expectant ut des illis escam in tempore
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino
