Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
| ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃ |
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
| עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃ |
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
| המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃ |
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
| עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃ |
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
| יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃ |
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
| תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃ |
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
| מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃ |
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
| יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃ |
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
| גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃ |
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
| המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃ |
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
| ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃ |
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
| עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃ |
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
| משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃ |
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
| מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃ |
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
| ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃ |
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
| ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃ |
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
| אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃ |
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
| הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃ |
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
| עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃ |
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
| תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃ |
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
| הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃ |
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
| תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃ |
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
| יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃ |
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
| מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃ |
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
| זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃ |
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
| שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃ |
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
| כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃ |
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
| תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃ |
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
| תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃ |
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
| תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃ |
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
| יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃ |
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
| המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃ |
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
| אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃ |
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
| יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃ |
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
| יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃ |
