Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
Bless, O my soul, Jehovah! Jehovah, my God, Thou hast been very great, Honour and majesty Thou hast put on.
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
Covering himself [with] light as a garment, Stretching out the heavens as a curtain,
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
Who is laying the beam of His upper chambers in the waters, Who is making thick clouds His chariot, Who is walking on wings of wind,
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
Making His messengers — the winds, His ministers — the flaming fire.
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
He hath founded earth on its bases, It is not moved to the age and for ever.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
The abyss! as with clothing Thou hast covered it, Above hills do waters stand.
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
From Thy rebuke they flee, From the voice of Thy thunder haste away.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
They go up hills — they go down valleys, Unto a place Thou hast founded for them.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
A border Thou hast set, they pass not over, They turn not back to cover the earth.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
Who is sending forth fountains in valleys, Between hills they go on.
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
They water every beast of the field, Wild asses break their thirst.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
By them the fowl of the heavens doth dwell, From between the branches They give forth the voice.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
Watering hills from His upper chambers, From the fruit of Thy works is the earth satisfied.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
Causing grass to spring up for cattle, And herb for the service of man, To bring forth bread from the earth,
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
And wine — it rejoiceth the heart of man, To cause the face to shine from oil, And bread — the heart of man it supporteth.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
Satisfied [are] the trees of Jehovah, Cedars of Lebanon that He hath planted,
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
Where birds do make nests, The stork — the firs [are] her house.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
The high hills [are] for wild goats, Rocks [are] a refuge for conies,
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
He made the moon for seasons, The sun hath known his place of entrance.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Thou settest darkness, and it is night, In it doth every beast of the forest creep.
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
The young lions are roaring for prey, And to seek from God their food.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
The sun riseth, they are gathered, And in their dens they crouch.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Man goeth forth to his work, And to his service — till evening.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
How many have been Thy works, O Jehovah, All of them in wisdom Thou hast made, Full is the earth of thy possessions.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
This, the sea, great and broad of sides, There [are] moving things — innumerable, Living creatures — small with great.
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
There do ships go: leviathan, That Thou hast formed to play in it.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
All of them unto Thee do look, To give their food in its season.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
Thou dost give to them — they gather, Thou dost open Thy hand — they [are] satisfied [with] good.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
Thou hidest Thy face — they are troubled, Thou gatherest their spirit — they expire, And unto their dust they turn back.
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
Thou sendest out Thy Spirit, they are created, And Thou renewest the face of the ground.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
The honour of Jehovah is to the age, Jehovah rejoiceth in His works,
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
Who is looking to earth, and it trembleth, He cometh against hills, and they smoke.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
I sing to Jehovah during my life, I sing praise to my God while I exist.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
Sweet is my meditation on Him, I — I do rejoice in Jehovah.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
Consumed are sinners from the earth, And the wicked are no more. Bless, O my soul, Jehovah. Praise ye Jehovah!
