Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
Bless, O my soul, Yahweh, —Yahweh, my God, thou art exceedingly great, With honour and majesty, hast thou clothed thyself,
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
Putting on light, as a robe, Stretching out the heavens, as a curtain;
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
Building, in the waters, his upper chambers, —Who maketh clouds his chariot, Who passeth along on the wings of the wind;
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
Making His messengers, winds, His attendants, a flaming fire;
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
He hath fixed the earth on its foundations, It is not to be shaken, to times age-abiding and beyond.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
With the resounding deep—as a garment, hast thou covered it, Above the mountains, stand the waters;
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
At thy rebuke, they flee, At the voice of thy thunder, they hurry away;
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
Mountains rise, Valleys sink, Unto the place which thou hast fixed for them;
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
Bounds, hast thou set, which they are not to pass over, They are not to return to cover the earth.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
Who hast sent forth springs, through the torrent-beds, Between the mountains, they flow along;
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
They give drink, to every wild beast of the field, The wild asses do break their thirst.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
Over them, the bird of the heavens settleth down, From amidst the foliage, they utter a voice.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
Who watereth the mountains out of his upper chambers, Out of the fruit of thy works, thou satisfiest the earth.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
Who causeth the grass to shoot forth for the cattle, And the herb, for the service of man, That he may bring forth food out of the earth;
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
And, wine, may rejoice the heart of man, Making radiant his well-nourished face, —And, food, may, the heart of man, sustain.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
Satisfied are, The trees of Yahweh, The cedars of Lebanon, which he hath planted;
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
Where the birds build their nests, The stork, in the fir-trees, hath her house;
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
The high mountains, are for the chamois, The crags, are a refuge for the conies.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
He hath made the moon for seasons, And, the sun, knoweth his place for entering in.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Thou causest darkness, and it becometh night, Therein, creepeth forth, Every wild beast of the forest;
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
The young lions, roaring for prey, And seeking, from GOD, their food.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
The sun ariseth, they withdraw themselves, And, in their lairs, lay them down.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Man goeth forth to his work, And to his labour, until evening.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
How thy works abound, O Yahweh! All of them—in wisdom, hast thou made, The earth is full of thy possession: —
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
This sea here, is great and broad on both hands, —Wherein are creeping things, even without number, Living things, small with great;
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
There, ships, sail along, This sea-monster, thou hast formed to sport therein;
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
All of them, for thee, do wait, That thou mayest give them their food in its season;
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
Thou givest unto them, they gather, Thou openest thy hand, they are satisfied with good.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
Thou hidest thy face, they are dismayed, Thou withdrawest their spirit, They cease to breathe, And, unto their own dust, do they return:
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
Thou sendest forth thy spirit, they are created, And thou renewest the face of the ground.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
Be thy glory, O Yahweh, to times age-abiding, Let Yahweh rejoice in his own works:
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
Who looketh at the earth, and it trembleth, He toucheth the mountains, and they smoke.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
I will sing to Yahweh, as long as I live! Yea I will touch the strings to my God, while I continue;
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
Pleasing unto him, be my (meditation) I, will rejoice in Yahweh.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
Sinners shall be consumed out of the earth And, the lawless, no more, shall exist, —Bless, O my soul, Yahweh, Praise ye Yah!
