Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
Bless the LORD, O my soul! O LORD, my God! thou art very great! Thou art clothed with glory and majesty!
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
He covereth himself with light as with a garment; He spreadeth out the heavens like a curtain;
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
He layeth the beams of his chambers in the waters; He maketh the clouds his chariot; He rideth upon the wings of the wind.
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
He maketh the winds his messengers, The flaming lightnings his ministers.
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
He established the earth on its foundations; It shall not be removed for ever.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
Thou didst cover it with the deep as with a garment; The waters stood above the mountains!
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
At thy rebuke they fled; At the voice of thy thunder they hasted away.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
The mountains rose, the valleys sank, In the place which thou didst appoint for them.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
Thou hast established a bound which the waters may not pass, That they may not return, and cover the earth.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
He sendeth forth the springs in brooks; They run among the mountains;
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
They give drink to all the beasts of the forest; In them the wild asses quench their thirst.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
About them the birds of heaven have their habitation; They sing among the branches.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
He watereth the hills from his chambers; The earth is satisfied with the fruit of thy works!
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
He causeth grass to spring up for cattle, And herbage for the service of man, To bring forth food out of the earth,
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
And wine that gladdeneth the heart of man, Making his face to shine more than oil, And bread that strengtheneth man's heart.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
The trees of the LORD are full of sap, The cedars of Lebanon, which he hath planted;
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
There the birds build their nests; In the cypresses the stork hath her abode.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
The high hills are a refuge for the wild goats, And the rocks for the conies.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
He appointed the moon to mark seasons; The sun knoweth when to go down.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Thou makest darkness, and it is night, When all the beasts of the forest go forth!
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
The young lions roar for prey, And seek their food from God.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
When the sun ariseth, they withdraw themselves, And lie down in their dens.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Man goeth forth to his work, And to his labor, until the evening.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
O LORD! how manifold are thy works! In wisdom hast thou made them all! The earth is full of thy riches!
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
Lo! this great and wide sea! In it are moving creatures without number, Animals small and great.
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
There go the ships; There is the leviathan, which thou hast made to play therein.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
All these wait on thee To give them their food in due season.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
Thou givest it to them, they gather it; Thou openest thine hand, they are satisfied with good.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
Thou hidest thy face, they are confounded; Thou takest away their breath, they die, And return to the dust.
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
Thou sendest forth thy spirit, they are created, And thou renewest the face of the earth.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
The glory of the LORD shall endure for ever; The LORD shall rejoice in his works;
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
He looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the hills, and they smoke.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
I will sing to the LORD as long as I live, I will sing praise to my God while I have my being.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
May my meditation be acceptable to him! I will rejoice in the LORD.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
May sinners perish from the earth, And the wicked be no more! Bless the LORD, O my soul! Praise ye the LORD!
