Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
Bless, O my soul, the Lord. O Lord my God, thou art very great; with glory and majesty art thou clothed.
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
[Thou art he] who wrappeth himself in light as with a garment; who stretcheth out the heavens like a curtain;
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
Who frameth of the waters the beams of his upper-chambers; who maketh the clouds his chariot; who walketh along upon the wings of the wind:
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
Who maketh the winds his messengers; the flaming fire his ministers;
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
Who hath founded the earth upon her bases, that she should not be moved to all eternity.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
Thou hadst covered the deep as with a garment: above the mountains stood the waters.
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hastened away.
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
They ascended mountains; they went down valleys, unto the place which thou hadst founded for them.
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
Bounds hast thou set which they cannot pass over, that they return not again to cover the earth.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
[Thou art he] who sendeth springs into the valleys, between mountains they run along.
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
They give drink to all the beasts of the field: the wild asses quench [thereon] their thirst.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
By them have the fowls of the heaven ever their habitation, from between the branches they send forth their voice.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
Who watereth the mountains from his upper-chambers: from the fruit of thy works is the earth satisfied.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
[Thou art he] who causeth grass to grow for the cattle, and herbs by the service of man, that he may bring forth bread out of the earth;
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
And wine that maketh joyful the heart of man, [and] oil to brighten his face, and bread which strengtheneth the heart of man.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
Full of sap are the trees of the Lord, the cedars of Lebanon which he hath planted;
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
Where the birds make their nests: the stork—fir-trees are her house.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
The high mountains are for the wild goats: the rocks are a shelter for the conies.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Thou causest darkness, and it becometh night, wherein creep forth all the beasts of the forest.
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
The young lions roar after their prey, and ask from God their food.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
The sun ariseth, they withdraw [to their lairs], and lie down in their dens.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Man goeth [then] forth unto his work, and to his labor until the evening.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
How manifold are thy works, O Lord! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
Here is this great and wide-extended sea; therein are moving things without number, living creatures both small and great.
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
There the ships make their way: [there also] is the leviathan, whom thou hast made to sport therein.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
All of these wait upon thee, to give them their food in its due season.
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
What thou givest them they gather: thou openest thy hand, they are satisfied with good.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
Thou hidest thy face, they suddenly vanish: thou takest away their spirit, they perish, and to their dust they return.
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
Thou sendest forth thy spirit, they are created; and thou renewest the face of the earth.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
The glory of the Lord will endure for ever; the Lord will rejoice in his works:
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
He who looketh down on the earth, and she trembleth; who toucheth the mountains, and they smoke.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
I will sing unto the Lord while I live: I will sing praises to my God while I exist.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
May my speech be agreeable to him: I will indeed rejoice in the Lord.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
May the sinners cease from off the earth, and the wicked be no more. Bless, O my soul, the Lord. Hallelujah.
