Psalmet 104
1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.
Bless Jehovah, O my soul! Jehovah my God, thou art very great; thou art clothed with majesty and splendour;
2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;
Covering thyself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent-curtain; —
3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.
Who layeth the beams of his upper chambers in the waters, who maketh clouds his chariot, who walketh upon the wings of the wind;
4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.
Who maketh his angels spirits; his ministers a flame of fire.
5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.
He laid the earth upon its foundations: it shall not be removed for ever.
6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.
Thou hadst covered it with the deep, as with a vesture; the waters stood above the mountains:
7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hasted away; —
8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.
The mountains rose, the valleys sank, unto the place which thou hadst founded for them; —
9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.
Thou hast set a bound which they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,
He sendeth the springs into the valleys: they run among the mountains;
11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.
They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.
12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.
The birds of heaven dwell by them; they give forth their voice from among the branches.
13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.
He watereth the mountains from his upper-chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,
He maketh the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; bringing forth bread out of the earth,
15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
And wine which gladdeneth the heart of man; making [his] face shine with oil; and with bread he strengtheneth man's heart.
16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;
The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon, which he hath planted,
17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.
Where the birds make their nests; [as for] the stork, the fir trees are her house.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.
The high mountains are for the wild goats; the cliffs, a refuge for the rock-badgers.
19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.
He made the moon for seasons: the sun knoweth its going down.
20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.
Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest creep forth:
21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.
The young lions roar after the prey, and to seek their food from God.
22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.
The sun ariseth, they retreat, and lay them down in their dens.
23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.
Man goeth forth unto his work, and to his labour until the evening.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.
How manifold are thy works, O Jehovah! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;
Yonder is the great and wide sea: therein are moving things innumerable, living creatures small and great.
26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.
There go the ships; [there] that leviathan, which thou hast formed to play therein.
27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.
These all look unto thee, that thou mayest give their food in its season:
28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.
That thou givest unto them, they gather; thou openest thy hand, they are filled with good.
29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.
Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath, they expire and return to their dust.
30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.
Thou sendest forth thy spirit, they are created, and thou renewest the face of the earth.
31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;
The glory of Jehovah will endure for ever; Jehovah will rejoice in his works.
32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.
He looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.
33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.
I will sing unto Jehovah as long as I live; I will sing psalms to my God while I have my being.
34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.
My meditation shall be pleasant unto him; I will rejoice in Jehovah.
35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.
Sinners shall be consumed out of the earth, and the wicked shall be no more. Bless Jehovah, O my soul. Hallelujah!
