Psalmet 104

1 Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.

2 Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.

3 ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.

4 I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.

5 Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.

6 Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.

7 Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.

8 Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.

9 Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.

10 Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.

11 dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.

12 Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.

13 Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.

14 Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.

15 dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.

16 Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;

17 aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.

18 Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.

19 Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.

20 Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:

21 Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.

22 Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.

23 Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.

24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.

25 Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.

26 e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.

27 Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.

28 Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.

29 Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.

30 Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.

31 Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.

32 ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.

33 Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.

34 Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.

35 Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!