Psalmet 103

1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.

Davut'un mezmuru RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!

2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.

RAB'be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!

3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,

Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,

4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;

Canını ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,

5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.

Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O'dur, Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.

6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

RAB bütün düşkünlere Hak ve adalet sağlar.

7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.

Kendi yöntemlerini Musa'ya, İşlerini İsrailliler'e açıkladı.

8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.

9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.

Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.

10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.

Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.

11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.

12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.

13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.

14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.

Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.

15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;

İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;

16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.

17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,

Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.

18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.

19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.

RAB tahtını göklere kurmuştur, O'nun egemenliği her yeri kapsar.

20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun melekleri, O'nun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!

21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun bütün göksel orduları, İsteğini yerine getiren kulları!

22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!

RAB'be övgüler sunun, Ey O'nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!