Psalmet 103

1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.

En Psalm Davids. Lofva Herran, min själ, och allt det uti mig är, hans helga Namn.

2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.

Lofva Herran, min själ, och förgät icke, hvad godt han dig gjort hafver;

3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,

Den dig alla dina synder förlåter, och helar alla dina brister;

4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;

Den ditt lif förlöser ifrå förderf, och kröner dig med nåd och barmhertighet;

5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.

Den dig uppfyller med tröst, att du dägelig varder, och gör dig ung och frisk såsom en örn.

6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

Herren skaffar rättfärdighet och dom, allom dem som orätt lida.

7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.

Han hafver låtit Mose veta sina vägar; Israels barn sin verk.

8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

Barmhertig och nådelig är Herren, tålig och af stora mildhet.

9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.

Han träter icke till evig tid, och vredgas icke evinnerliga.

10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.

Han handlar icke med oss efter våra synder, och vedergäller oss icke efter våra missgerningar.

11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

Ty så hög som himmelen öfver jordena är, låter han sina nåd väldig vara öfver dem som frukta honom.

12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

Så långt som öster är ifrå vester, låter han vår öfverträdelse vara ifrån oss.

13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

Såsom en fader förbarmar sig öfver barnen, så förbarmar sig Herren öfver dem som frukta honom.

14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.

Ty han vet hvad vi för ett verk äre; han tänker derpå, att vi stoft äre.

15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;

En menniska är i sitt lefvande såsom gräs; hon blomstras såsom ett blomster på markene.

16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

När vädret deröfver går, så är det intet mer der, och dess rum känner det intet mer.

17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,

Men Herrans nåd varar ifrån evighet till evighet, öfver dem som frukta honom; och hans rättfärdighet intill barnabarn,

18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.

När dem som hans förbund hålla, och tänka uppå hans bud, att de derefter göra.

19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.

Herren hafver beredt sin stol i himmelen, och hans rike skall råda öfver allt.

20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

Lofver Herran, I hans Änglar, I starke hjeltar, som hans befallning uträtten, att man hans ords röst höra skall.

21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

Lofver Herran, alle hans härar; I hans tjenare, som hans vilja gören.

22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!

Lofver Herran, all hans verk uti all hans herradömes rum; min själ lofve Herran.