Psalmet 103

1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.

Davidova. Blagoslavljaj, duša moja, Gospoda; in vse osrčje moje svetost njegovo.

2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.

Blagoslavljaj, duša moja, Gospoda; in ne pozabi nobene dobrote njegove,

3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,

Kateri ti odpušča vse tvoje krivice, kateri ozdravlja vse bolezni tvoje;

4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;

Kateri otima iz jame življenje tvoje, kateri te odeva z milostjo in usmiljenjem;

5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.

Kateri napolnjuje z vsem dobrim usta tvoja, da se hraniš čilega kakor orel, kakor otročja leta tvoja.

6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

Kar je pravično, dela Gospod, in sodbe vsem zatiranim.

7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.

Razodel je Mojzesu pota svoja, naslednikom Izraelovim svoja dela.

8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

Usmiljen je in milosten Gospod; potrpežljiv in obilen v dobrotah.

9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.

Ne prepira se vekomaj; in večno ne hrani jeze.

10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.

Ne dela nam po grehih naših, in ne povrača nam po naših krivicah;

11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

Temuč, kakor visoka so nebesa nad zemljo, močna je milost njegova proti njim, kateri se ga bojé.

12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

Kakor daleč je vzhod od zahoda, daleč od nas odvrača pregreške naše.

13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

Kakor se usmili oče otrok, usmili se Gospod njih, ki se ga bojé.

14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.

Ker on pozna podobo našo, spominja se, da smo prah.

15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;

Da so senu podobni človeka dnevi, kakor poljska cvetica, tako on cveté.

16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

Ko veter potegne čeznjo, skoraj je ni, in je ni več zagledati na mestu njenem.

17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,

Milost pa Gospodova je od veka do veka proti njim, ki se ga bojé, in pravica proti vnukom.

18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.

Proti njim, ki hranijo zavezo njegovo, in proti njim, ki se spominjajo njegovih zapovedi, da jih izpolnjujejo.

19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.

Gospod je v nebesih postavil prestol svoj, in kraljestvo njegovo gospoduje ljudém.

20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

Blagoslavljajte Gospoda, angeli njegovi, premogočni v moči, ki izpolnjujete besedo njegovo in poslušate glas njegove besede.

21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

Blagoslavljajte Gospoda, vse vojske njegove, služabniki njegovi izpolnjujoči voljo njegovo.

22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!

Blagoslavljajte Gospoda, vsa dela njegova po vseh krajih njegovega gospostva; blagoslavljaj, duša moja Gospoda!