< Psalmet 103 >

1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.
A Dávidé. Áldjad én lelkem az Urat, és egész bensőm az ő szent nevét.
2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.
Áldjad én lelkem az Urat, és el ne feledkezzél semmi jótéteményéről.
3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,
A ki megbocsátja minden bűnödet, meggyógyítja minden betegségedet.
4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;
A ki megváltja életedet a koporsótól; kegyelemmel és irgalmassággal koronáz meg téged.
5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.
A ki jóval tölti be a te ékességedet, és megújul a te ifjúságod, mint a sasé.
6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.
Igazságot cselekszik az Úr, és ítéletet minden elnyomottal.
7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.
Megismertette az ő útait Mózessel; Izráel fiaival az ő cselekedeteit.
8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.
Könyörülő és irgalmas az Úr, késedelmes a haragra és nagy kegyelmű.
9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.
Nem feddődik minduntalan, és nem tartja meg haragját örökké.
10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.
Nem bűneink szerint cselekszik velünk, és nem fizet nékünk a mi álnokságaink szerint.
11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.
Mert a milyen magas az ég a földtől, olyan nagy az ő kegyelme az őt félők iránt.
12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.
A milyen távol van a napkelet a napnyugattól, olyan messze veti el tőlünk a mi vétkeinket.
13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.
A milyen könyörülő az atya a fiakhoz, olyan könyörülő az Úr az őt félők iránt.
14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.
Mert ő tudja a mi formáltatásunkat; megemlékezik róla, hogy por vagyunk.
15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;
Az embernek napjai olyanok, mint a fű, úgy virágzik, mint a mezőnek virága.
16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.
Hogyha általmegy rajta a szél, nincsen többé, és az ő helye sem ismeri azt többé.
17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,
De az Úr kegyelme öröktől fogva való és örökkévaló az őt félőkön, és az ő igazsága a fiaknak fiain;
18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.
Azokon, a kik megtartják az ő szövetségét és megemlékeznek az ő parancsolatjairól, hogy azokat megcselekedjék.
19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.
Az Úr a mennyekbe helyheztette az ő székét és az ő uralkodása mindenre kihat.
20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.
Áldjátok az Urat ő angyalai, ti hatalmas erejűek, a kik teljesítitek az ő rendeletét, hallgatván az ő rendeletének szavára.
21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.
Áldjátok az Urat minden ő serege: ő szolgái, akaratának teljesítői!
22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!
Áldjátok az Urat minden ő teremtményei, az ő uralkodásának minden helyén! Áldjad én lelkem az Urat!

< Psalmet 103 >