Psalmet 103

1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.

Von David. - Den Herrn lobpreise, meine Seele, mein ganzes Herz den heiligen Namen sein!

2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.

Lobpreis den Herrn, du, meine Seele! Vergiß nicht, was er Gutes dir getan!

3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,

Er ist's, der alle deine Schuld vergibt, der alle deine Leiden heilt,

4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;

der vor dem Grab dein Leben rettet, mit Huld und Liebe dich umgibt,

5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.

mit Segen dein Verlangen stillt und dich dem Phönix gleich verjüngt.

6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

Gerechtigkeit übt stets der Herr, schafft allen Unterdrückten Recht.

7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.

Er zeigt, wie einst dem Moses seine Wege, den Kindern Israels all seine Taten.

8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

Barmherzig ist der Herr und gnädig, langmütig und von großer Huld.

9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.

Er zürnt nicht immerfort; noch trägt er ewig nach.

10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.

Er tut uns nicht nach unsren Sünden, vergüt uns nicht nach unsren Missetaten.

11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

So hoch der Himmel über dieser Erde, so überragend seine Liebe über denen, die ihn fürchten.

12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

So fern der Morgen von dem Abend ist, entfernt er unsere Schuld von uns.

13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

So innig, wie ein Vater seine Kinder liebt, so liebt der Herr die, so ihn fürchten.

14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.

Er kennt ja unsere Art, ist eingedenk, daß wir aus Staub.

15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;

Der Sterbliche! Wie Gras sind seine Tage, er blüht wie eine Blume auf dem Felde.

16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

Wenn sie ein Lüftchen anhaucht, ist sie weg, und ihre Stätte kennt sie nimmer.

17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,

Die Huld des Herrn jedoch ruht für und für auf denen, die ihn fürchten, und seine Liebe auf den Kindeskindern,

18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.

die seinen Bund bewahren und seine Vorschriften erfüllen wollen.

19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.

Der Herr hat seinen Thron im Himmel aufgestellt; doch seine Herrschaft waltet über alles.

20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

Lobpreist den Herrn, ihr, seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seinen Willen tut und seinem Donnerrufe folgt!

21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

Lobpreist den Herrn, all seine Heere! Ihr Diener, die Vollstrecker seines Willens!

22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!

Lobpreist den Herrn, all seine Werke an allen Orten seiner Herrschaft! Lobpreis den Herrn, du, meine Seele!