Psalmet 103

1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.

Von David. / Preise Jahwe, o meine Seele, / Und all mein Innres seinen heiligen Namen!

2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.

Preise Jahwe, o meine Seele, / Und vergiß nicht all seiner Segenstaten!

3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,

Er vergibt dir all deine Missetat, / Schafft all deiner Krankheit Heilung.

4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;

Er erlöset dein Leben vom Tode, / Krönt dich mit Huld und Erbarmen.

5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.

Er sättigt dein Alter mit Gutem, / So daß deine Jugend sich wieder erneut / Wie eines Adlers Gefieder.

6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

Heilstaten vollführet Jahwe, / Recht schafft er allen Bedrückten.

7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.

Mose tat er seine Wege kund, / Israels Söhnen sein herrliches Tun.

8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

Barmherzig und gnädig ist Jahwe, / Langmütig und reich an Huld.

9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.

Er hat nicht für immer gehadert / Und nicht auf ewig gezürnt.

10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.

Nicht nach unsern Sünden hat er uns gelohnt, / Uns nicht vergolten nach unsern Vergehn.

11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

Sondern so hoch der Himmel ist über der Erde, / So mächtig war seine Huld bei den Frommen.

12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

So weit der Osten vom Westen ist, / Hat er unsre Frevel von uns entfernt.

13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

Wie sich ein Vater der Kinder erbarmt, / Hat Jahwe sich stets erbarmt seiner Frommen.

14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.

Er weiß ja, wie schwach wir sind, / Er gedenket daran: wir sind Staub.

15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;

Eines Sterblichen Tage sind wie Gras, / Wie des Feldes Blume, so blüht er.

16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

Fährt über sie ein Windstoß, so ist sie dahin, / Und es kennt sie nicht mehr ihre Stätte.

17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,

Doch Jahwes Gnade erzeigt sich auf ewig an seinen Frommen, / Seine Treue erfahren in jedem Geschlecht

18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.

Alle, die seinen Bund bewahren / Und seiner Gebote gedenken, sie zu erfüllen.

19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.

Jahwe hat seinen Thron im Himmel errichtet, / Sein Königtum herrscht über alles.

20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

Preist Jahwe, ihr seine Engel, / Ihr Helden an Kraft, die ihr sein Gebot vollführt, / Indem ihr dem Ruf seines Wortes gehorcht!

21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

Preist Jahwe, ihr seine Heere alle, / Seine Diener, die ihr seinen Willen vollstreckt!

22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!

Preist Jahwe, ihr seine Werke all, / An jedem Ort seines Herrschaftsgebiets! / Preise Jahwe auch meine Seele!