Psalmet 103

1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.

De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.

2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.

Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.

3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,

Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;

4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;

Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;

5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.

Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.

6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.

7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.

Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.

8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.

9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.

Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.

10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.

Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.

11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.

12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.

13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.

14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.

Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.

15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;

La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.

16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.

17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,

Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,

18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.

Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.

19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.

La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.

20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.

21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.

22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!

Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.