Psalmet 103

1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.

Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;

2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.

Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!

3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,

Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;

4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;

Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;

5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.

Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!

6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:

7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.

Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!

8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:

9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.

Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;

10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.

Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.

11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!

12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;

13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:

14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.

Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.

15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;

Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:

16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.

17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,

Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:

18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.

Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.

19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.

In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;

20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!

21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;

22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!

Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!