Psalmet 103
1 Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.
Min Sjæl! lov Herren, og alt det, som i mig er, love hans hellige Navn.
2 Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.
Min Sjæl! lov Herren og glem ikke alle hans Velgerninger,
3 Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,
ham, som forlader dig alle dine Misgerninger; ham, som læger alle dine Sygdomme;
4 shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;
ham, som genløser dit Liv fra Graven; ham, som kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed;
5 ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.
ham, som mætter din Sjæl med det gode, at du bliver ung igen som Ørnen.
6 Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.
Herren øver Retfærdighed og Ret for alle fortrykte.
7 Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.
Han lod Mose vide sine Veje, Israels Børn sine Gerninger.
8 Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.
Herren er barmhjertig og naadig, langmodig og af megen Miskundhed.
9 Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.
Han skal ikke bestandig gaa i Rette, ej heller beholde Vrede evindelig.
10 Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.
Han har ikke gjort imod os efter vore Synder og ikke betalt os efter vore Misgerninger.
11 Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.
Thi saa høj Himmelen er over Jorden, har hans Miskundhed været mægtig over dem, som frygte ham.
12 Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.
Saa langt som Østen er fra Vesten, har han ladet vore Overtrædelser være langt fra os.
13 Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.
Ligesom en Fader forbarmer sig over Børn, saa forbarmer Herren sig over dem, som frygte ham.
14 Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.
Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, at vi ere Støv.
15 Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;
Et Menneskes Dage ere som Græs; som et Blomster paa Marken, saa blomstrer han.
16 në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.
Naar et Vejr farer over det, da er det ikke mere, og dets Sted kender det ikke længere.
17 Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,
Men Herrens Miskundhed er fra Evighed og indtil Evighed over dem, som frygte ham, og hans Retfærdighed med Børnebørn,
18 për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.
med dem, som holde hans Pagt, og med dem, som komme hans Befalinger i Hu for at gøre derefter.
19 Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.
Herren har befæstet sin Trone i Himmelen, og hans Rige behersker alt.
20 Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.
Lover Herren, I hans Engle! I vældige i Magt, som udrette hans Ord, idet I høre paa hans Ords Røst!
21 Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.
Lover Herren, alle hans Hærskarer! I hans Tjenere, som gøre hans Villie!
22 Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!
Lover Herren, I hans Gerninger alle til Hobe! i alle hans Herredømmes Steder: Min Sjæl, lov Herren!
