< Psalmet 102 >

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.
Молитва страдника, коли він знемагає й виливає перед Господом свій жаль. Господи, почуй мою молитву, і нехай дійде до Тебе мій зойк.
2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.
Не ховай від мене Твого обличчя у день, коли мені тісно, нахили до мене вухо Твоє. Того дня, коли я кличу, дай мені відповідь негайно.
3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.
Бо дні мої щезли, мов дим, і кості мої обгоріли, наче купа золи.
4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.
Немов витоптана трава, висохло серце моє, так що я забуваю їсти свій хліб.
5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.
Від голосу мого зітхання прилипли кості мої до тіла.
6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.
Я уподібнився до сича в пустелі, став немов пугач на руїнах.
7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.
Не сплю, став наче птах, що самотньо [сидить] на даху.
8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.
Щодня вороги мої ганьблять мене, неславлять мене, промовляють ім’я моє, як прокляття.
9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.
Я їм попіл замість хліба й питво моє зі сльозами змішую
10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.
через гнів Твій і лють, бо Ти підняв мене й кинув додолу.
11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.
Дні мої – немов нахилена тінь, я сохну, наче трава.
12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.
А Ти, Господи, житимеш повіки, і пам’ять про Тебе – із роду в рід.
13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.
Ти встанеш, змилуєшся над Сіоном, бо настав час помилувати його, бо прийшла пора.
14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.
Адже слуги Твої уподобали [навіть] каміння його, і милим став для них його пил.
15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,
Тоді будуть боятися народи імені Господа, і всі царі землі – слави Твоєї.
16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.
Бо відбудує Господь Сіон, з’явиться Він у славі Своїй.
17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.
Зглянеться на молитву нужденних і не знехтує благаннями їхніми.
18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,
Нехай записано це буде для прийдешнього покоління, і народ майбутнього прославлятиме Господа.
19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,
Бо Він поглянув із висот святині Своєї, Господь із небес подивився на землю,
20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;
щоб почути стогони в’язня й звільнити приречених на смерть,
21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,
щоб сповістити на Сіоні ім’я Господа й хвалу Його – в Єрусалимі,
22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.
коли зберуться народи й царства разом, щоб служити Господеві.
23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.
Він виснажив силу мою в дорозі, скоротив мої дні.
24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.
Я сказав: «Боже мій, не забирай мене в середині днів моїх, Той, Чиї роки – із роду в рід.
25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;
На початку Ти заклав основи землі, і небеса – діяння рук Твоїх.
26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.
Вони згинуть, а Ти існуватимеш завжди; усі вони, як одяг, зносяться, і Ти поміняєш їх, немов [старі] шати, і вони зміняться.
27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.
Але Ти – Той самий, і роки Твої нескінченні.
28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.
Сини рабів Твоїх житимуть, і нащадки їхні міцно стоятимуть перед Твоїм обличчям».

< Psalmet 102 >