Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Aberante mmɔborɔni mpaebɔ. Osu kyerɛ Awurade bere a ɔwɔ ahohia mu. Awurade, tie me mpaebɔ; na ma me mmoa ho sufrɛ nnu wʼanim.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Mmfa wʼanim nhintaw me bere a mewɔ ahohia mu. Brɛ wʼaso ase ma me; na sɛ misu frɛ wo a, gye me so ntɛm.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Me nkwanna reyera te sɛ wusiw; me nnompe adɔ sɛ nyansramma.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Me koma abotow na akisa sɛ sare; na me kɔn nnɔ aduan.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Mʼapinisi dennen nti maka ɔhonam ne nnompe.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Mete sɛ sare so patu, te sɛ patu a ɔte nnwiriwii mu.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Meda hɔ a, mʼani gu so; mayɛ sɛ anomaa bi a ɔno nko ara si ɔdan atifi.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Da mu nyinaa mʼatamfo bɔ me akutia. Wɔn a wodi me ho fɛw no bɔ me din de dome.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Mede nsõ ayɛ mʼaduan na mede nusu fra me nsu mu

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

esiane wʼabufuwhyew dennen no nti, woama me so, ayi me asi nkyɛn.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Me nkwa nna te sɛ anwummere sunsuma; na mehyew sɛ sare.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Nanso wo Awurade, woyɛ ɔhene daa daa; na wo din a ahyeta no te hɔ daa awo ntoatoaso nyinaa mu.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Wobɛsɔre na woahu Sion mmɔbɔ; bere adu sɛ wuhu no mmɔbɔ; bere a wohyɛe no aso.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Nʼabo som bo ma wʼasomfo; ne mfutuma hyɛ wɔn awerɛhow.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Amanaman no besuro Awurade din; asase so ahemfo nyinaa bedi wʼanuonyam ni.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Awurade bɛkyekyere Sion bio, na wapue wɔ nʼanuonyam mu.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Obetie mmɔborɔfo mpaebɔ; na ɔremmu nʼani ngu wɔn sufrɛ so.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Monkyerɛw eyi mma nkyirimma, sɛnea ɛbɛyɛ a wɔn a wonnya nwoo wɔn no bɛkamfo Awurade;

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

“Awurade hwɛɛ fam fi ne kronkronbea wɔ ɔsoro hɔ; ofi ɔsoro hwɛɛ asase,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

sɛnea ɔbɛte nneduafo apinisi, na wɔagyaa wɔn a wɔabu wɔn kumfɔ no.”

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Enti wɔbɛpae mu abɔ Awurade din wɔ Sion na wɔakamfo no wɔ Yerusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

bere a amanaman ne ahenni ahorow behyia mu na wɔasom Awurade.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Ɔmaa me yɛɛ mmerɛw wɔ bere a merenyin. Otwaa me nkwa nna so.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Enti mekae se, “Me Onyankopɔn, mfa me nkɔ, wɔ me nkwa nna mfimfini; wo mfe wɔ hɔ daa kodu awo ntoatoaso nyinaa mu.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Mfiase no wotoo asase fapem, na ɔsoro yɛ wo nsa ano adwuma.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ne nyinaa betwa mu na wo de, wobɛtena hɔ daa; wɔbɛtetew te sɛ atade. Wobɛsesa wɔn te sɛ ntama, na wɔbɛtow wɔn agu.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Nanso wote sɛnea wote, na wo mfe to rentwa da.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Wʼasomfo mma bɛtena nkwa mu wɔ wʼanim; na wɔn asefo ase betim wɔ wʼanim.”