Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

“Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”