Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Escucha mi oración, oh Señor, y deja que mi clamor llegue a ti.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

No se me oculte tu rostro en el día de mi angustia; escúchame y deja que mi clamor sea respondido rápidamente.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Mis días se desperdician como humo, y mis huesos se queman como en un fuego.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Mi corazón está roto; se ha secado y muerto como la hierba, por lo que no pienso en la comida.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Debido a la voz de mi dolor, mi carne se desperdicia hasta los huesos.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Soy como un pájaro que vive solo en el desierto; como el pájaro nocturno en un desperdicio de arena.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Mantengo la vigilancia como un pájaro solo en la parte superior de la casa.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Mis enemigos dicen mal de mí todo el día; aquellos que son violentos contra mí hacen uso de mi nombre como una maldición.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Tengo polvo para el pan y mi bebida se ha mezclado con llanto.

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Por tu pasión y tu ira, porque yo fui enaltecido y humillado.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mis días son como una sombra que se extiende; Estoy seco como la hierba.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Pero tú, oh Señor, eres eterno; y tu nombre nunca llegará a su fin.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

De nuevo te levantarás y tendrás piedad de Sión; porque ha llegado el momento de que ella sea consolada.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Porque tus siervos se complacen en sus piedras, sienten dolor por sus ruinas.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Entonces las naciones darán honor al nombre del Señor, y todos los reyes de la tierra temerán a su gloria.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Cuando el Señor haya levantado los muros de Sión, y sea visto en su gloria;

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Cuando ha oído la oración de los pobres, y no ha puesto su solicitud de lado.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Esto se pondrá por escrito para la generación venidera, y las personas del futuro alabarán al Señor.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Porque desde su lugar santo el Señor lo ha visto, desde lo alto del cielo mira desde lo alto la tierra;

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Al oír el clamor del prisionero, liberando a aquellos por quienes se ordena la muerte;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Para que se proclame el nombre del Señor en Sión, y su alabanza en Jerusalén;

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Cuando se junten los pueblos, y los reinos, para adorar al Señor.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Él retiró de mí mi fortaleza en el camino; él ha acortado mis días.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Diré: Dios mío, no me lleves antes de mi tiempo; tus años pasan por todas las generaciones.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

En el pasado pusiste la tierra sobre su base, y los cielos son obra de tus manos.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ellos llegarán a su fin, pero tú seguirás adelante; todos ellos envejecerán como un abrigo, y como una túnica serán cambiados:

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Pero tú eres el inmutable, y tus años no tendrán fin.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Los hijos de tus siervos tendrán un lugar seguro para descansar, y su descendencia estará siempre delante de ti.